- آقاگل
- چهارشنبه ۱۹ آذر ۹۳
- ۱ نظر
سکوت همیشه نشان دهنده رضایت نیست.
گاه نشان دهنده نا امید شدن از سطح شعور طرف مقابل است.!!!
سکوت همیشه نشان دهنده رضایت نیست.
گاه نشان دهنده نا امید شدن از سطح شعور طرف مقابل است.!!!
همیشه سهراب و اشعارش را محترم شمرده ام. اما بیزارم از اینکه گفته است: "بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین!!!"
حداقل با اندیشه های من سازگاری ندارد. درکل آدمی نیستم که یک جا بند شوم و بنشینم به تماشا! حتی اگر لب جوی باشد و از قضا کتاب حافظی نیز محیا باشد و ماه رویی هم ایضا!!!
نه.
نیستم.
نمی توانم خودم را به ندیدن بزنم که انشا الله گربه بود!!!
خسته شده ام از بس گربه و امثالهم دیدم و هیچ نگفتم.
این آبادی برای من لیلی برای مجنون نیست که بدی ها و پلشتی هایش را نبینم و نشنوم.
نه.
این بار هوارم را سر خواهم داد
می خواهم فریاد بلندی بکشم.
تا صدایم به شماهم برسد.
چاره درد مرا باید این داد کند...
"آقاگل"
16-9-93
" الآن توطئهای بزرگتر از توطئه قبل از انقلاب است.
توطئهای که میگوید دانشجویان در سیاست دخالت نکنند."
س.ن: فقط دارم به این جمله فکر می کنم. همین. و هیچ نظری ندارم!!!
از سر شب هرچی فکر می کنم که آخه چجوری میشه که دوازده هزار میلیارد پول رایج مملکت!!! یک دفه ای غیب بشه؟؟؟؟
اینکه چجور این حجم پول بین دو دانشگاه! نه ببخشید بانک دولتی جا به جا بشه و هیشکی نفهمه داره کجا میره؟؟؟
قبلا از فیوضات بانک ها زیاد شنیده بودم اما این یکی واقعا جالب توجه بود!!!
یه مثال بارز از این فیوضات سیستم وام دهی جالبه این دوستان عزیز است.
فرض کنید من یک میلیون داشته باشم. بانک مرکزی این اجازه رو به من میده تا ده برابر (در دوره دکتر عزیزمون تا پنجاه و پنج برابر هم به ثبت رسید!!!) این یک میلیون به ملت وام بدم با سود بیست تا سی درصد مثلا.
بعد یک سال بیست درصد ده میلیون میشه دو میلیون!!! یعنی الآن من سه میلیون پول دارم که حق دارم ده برابرش وام بدم به ملت!!! و همین جور این سیکل هر سال طی میشه و هر سال من بر پولم افزوده میشه در حالی که وام گیرنده هر سال بدبخت تر میشه!
این وسط من یک سری وظایفی هم دارم البته. مثل نظارت بر کاری که شما می کنید با پولی که از من قرض گرفتید. اما چیزی که در واقع اتفاق می افته کاملا با واقعیت متفاوته. این میشه که نقدینگی به یک باره چندین برابر میشه تو کشور و پشت سرش تورم رشد میکنه! و بعد معلوم نیست این وسط کی مقصره دقیقا.
البته این فقط یکی از دلایل حجوم ملت به سمت راه اندازی بانک های خصوصی محسوب میشه.
هزار و یک درآمد دیگه هم در این صنعت!!! در آمدزا نهفته است.
حالا شما حساب کنید که تو این صنعت چه گونه دوزده هزار میلیارد پول جابه جا میشه؟؟؟؟ و هیشکی بویی نمیبره؟ یا خودشو میزنه به اون درا!!! که انشا الله که گربه بوده؟؟؟
واقعا؟
میشه آیا؟
گرچه دانشجو وظیفه اصلیاش دانش پژوهشی و دانش جویی است. علم و دانش را فراگرفتن. عالم و فرهیخته و نخبه شدن. اما این تنها وظیفه یک دانشجو نیست. دانشجو به دانشگاه نمیآید که از لحاظ علم و دانش پلههای پیشرفت را طی کند. او میخواهد از لحاظ فرهنگ، از لحاظ احساس مسئولیت، از لحاظ مشارکت اجتماعی، از لحاظ نقادی، نقادی قدرت، دانشجو در پی حکمرانی و تصرف میز قدرت نیست. در پی عالم شدن است. به گزارش تـــــسنیم، روحانی ادامه داد: دانشجو بهترین منتقد پرنشاط از دولت است. قدرت و حاکمیت نقد می خواهد. حاکمیت، قدرت و همه آنها که صاحبان قدرت در جامعه هستند، باید به نقد افتخار کنند که بالاتر از پیامبر کسی نداریم و او در میان اصحابش و یارانش نقد و اظهارنظر را آزاد گذاشته بود. و مولای ما امیرالمومنین نیز در دوران حکومتش از نقد نقادان استقبال میکرد. دولت به سهم خودش از نقد استقبال می کند و دانشجو علاوه بر مسئله دانش پژوهی و یادگیری علم و دانش و رسیدن به مرتبه کمال باید احساس مسئولیت کند.
دانشجو باید بداند عضو این جامعه است؛ از محیط اجتماعی داخلی و خارجی تاثیرپذیر است و اتفاقا دانشگاه جایگاه و قدرتی است که می تواند تاثیرگذار در جامعه، در حکومت و در اداره کشور باشد. مگر می شود دانشجویی در دانشگاهی درس بخواند و فقط به فکر واحد باشد؟ واحدهایی که گذرانده و واحدهایی که باید بگذراند. مدرکی که باید بگیرد. می شود دانشجویی در دانشگاه باشد و نسبت به مسائل مهم جامعهاش بیتفاوت باشد؟ می شود دانشجوی کشور ما نسبت به آینده وضع آب در کشور، وضع محیط زیست در کشور، وضع انرژی در کشور، یا در بخش نرمافزاری، وضع فرهنگ در کشور، وضع آسیب های اجتماعی در کشور بی تفاوت باشد؟ مگر شدنی است؟
مگر می شود ما در یک جامعه ای زندگی کنیم و نسبت به مسائلی که سرنوشت خودمان، خانوادهمان، ملتمان، جامعهمان، منطقهمان را تحت تاثیر میگذارد بی تفاوت باشیم؟
خدایا شکرت.
بالاخره مجوز نشریه مون صادر شد( البته گوش شیطون کر!!!)
ماهم اینکه این اتفاق خجسته (البته برای ما و نه برای دشمنان ما!!!) دقیقا روز شانزده آذر اتفاق افتاد رو به فال نیک می گیریم. باشد که سبب رستگاریمان گردد...
به امید خدا طی چند روز آینده اولین شماره را منتشر خواهیم نمود.
بزنم تهمت و بهتان و چو گویند مزن!
بکشم جیغ
و
زنم داد
که آزادی نیست...
س.ن: جیغ و داد در راه است...