س.ن1: اسکار بهترین کامنت این چند وقت هم تعلق می‌گیرد به خورشید خانم وبلاگستان و این کامنت:


«بچه‌ی خسّه‌مونده

چیزی به صُب نمونده

غصه نخور دیوونه

کی دیده که شب بمونه؟

 

زُهره‌یِ تابون اینجاس

تو گرهِ مُشتِ مرداس

وقتی که مردا پاشن

ابرا زِ هم می‌پاشن»


س.ن2:

قبلتر گفته بودم از حال خوب به حال بد تنها چند لحظه است. الان هم می‌گم از حال بد به حال خوب هم همین طور! (از همین جهت دو پست آخر وبلاگ رو پیشنویس کردم.) 


س.ن3:

در جواب دوستانی که سوال پرسیده بودید "خوبید؟"

عرضم به حضورتون که: مگر بدی دیدید از ما؟ اصلاً مگر آقاگل بد هم می‌شود؟ هوم؟

خوبیم به دعای دوستان و خوبتر هم می‌شویم به واسطه همین دعا ان‌شالله. پس دعا فراموش تان نشود. همین. 


س.ن4:

اگر عمری باقی بود فردا میآیم و توضیح می‌دهم اوضاع از چه قرار است. و چرا از این پس بنده یک عدد آقاگل ساکن سمیرم نمی‌باشم! و چرا چند روز اول مانند یک لیوان ترک خوردم!