اینجانب غروب شنبه ی خود را پیچیده در لای لحاف ایلیا در حال مچاله شدن (به جهت جا شدن در لحاف ایلیا) مدام غر زدن و ناله کردن و ممانعت از خوردن هر گونه قرصی گذراندم :(
آلبوم جاده ابریشم، جزء قشنگترین آلبومهای موسیقی بیکلامی هست که من گوش دادم تا حالا. وقتی گوشش میکنم احساس میکنم توی یک کاروانم و دارم توی جاده ابریشم میرم سمت چین.
کیتارو تنها موزیسینی که من آلبوم هاش رو دارم، آلبوم جاده ابریشم وافعا تکرار نشدنیه. بی کلام شنیدن موسیقی سخته، اما واقعا موسیقی های کیتارو زبان ملتشه، رسم و رسومشه، نماینده فرهنگ ژاپنه و واقعا گوش نوازه.
اصلاً عالیه این آلبومی کیتارو. وقتی میشنومش دقیقاً حس کسی رو دارم که توی یک کاروانه و داره همراه اونا میره. موسیقیش جریان داره واقعاً. آدمو با خودش میبره.