امروز صبح که تصمیم به انتشار این پست گرفتم، چند دقیقه‌ای فکر کردم که به جای واژۀ پادکست باید از چه واژه‌ای استفاده کنم؛ راستش هرچه فکر کردم، به نتیجه‌ای نرسیدم و به همین خاطر در ادامۀ پست از همین واژۀ پادکست استفاده می‌کنم تا شاید روزی روزگاری ترکیب مناسبی برایش پیشنهاد شد. و امّا پست:

رادیو دست‌نوشته‌ها اولین پادکستی بود که آن را دنبال می‌کردم. نخستین آشناییم با این پادکست، نخستین قسمت از روایت چهل سال موسیقی ایران بود؛ که در آن سحر سخایی (آهنگ‌ساز و نویسنده) در پی کشف و روایتِ موجزِ روح زمانۀ هر سال از دل یک اثر یا آلبوم موسیقی برآمده بود. و همین مجموعه یادداشت‌های سحر سخایی شده بود مواد اولیۀ این پادکست‌ها. رادیو دست‌نوشته‌ها موضوعات دیگری هم دارد که راستش من کمتر به سراغ آن‌ها رفته‌ام. ولی بنا به تجربه‌ می‌توانم تضمین کنم که اگر به سراغ پادکست‌های رادیو دست‌نوشته‌ها بروید، دست خالی برنمی‌گردید.

دومین مجموعه پادکستی که در این مدت سعی کرده‌ام همۀ قسمت‌هایش را دنبال کنم، مجموعه پادکست‌‌های کُرُن بوده. کُرُن را نخستین بار یک دوست وبلاگی معرفی کرد و گفت: «اگر علاقه‌مند به موسیقی ایرانی هستی، پادکست‌های کرن را گوش بده.»(که خب، من هم از قدیم آدم حرف گوش کنی بوده‌ام.) همین‌طور که این دوست وبلاگ‌نویس گفت، کرن پادکستی است دربارۀ موسیقی ایران، که هربار به سراغ یک آهنگ یا آلبوم می‌رود و دربارۀ آن صحبت می‌کند. از تاریخچۀ آن اثر گرفته تا بررسی درون‌مایۀ آن. یکی از خوبی‌های پادکست‌هایی که دربارۀ موسیقی ساخته می‌شوند این است که در کنار محتوای ارائه شده، گوشه‌هایی از آهنگ را در دل پادکست می‌شود شنید؛ که به بهتر جا افتادن صحبت‌های گوینده کمک می‌کند.

حالا که صحبت از پادکست‌های موسیقیایی است، از آخرین کشفم در دنیای پادکست هم رونمایی کنم. مترونوم را تازه دو سه روز است که کشف کرده‌ام. یکی از سرگرمی‌های همیشگی‌ام وقتی جذب آهنگی می‌شوم این است که دوست دارم اطلاعاتی دربارۀ آن نیز داشته باشم. از آهنگ‌ساز اثر گرفته تا نوازنده‌ها و تران سرای کار. در یک کلام، دوست دارم کمی دربارۀ تاریخچۀ آن هم آهنگ بدانم. محتوای پادکست مترونوم تقریباً همین است. مترونوم در هر قسمت به سراغ یک آهنگ خاصمی‌رود(و واقعاً هم انتخاب‌های خاصی دارند)  و تاریخچۀ آن را با جزئیات کامل بررسی می‌کند. به علاوه به معرفی نمونه‌های آشنا و غیر آشنای آن آهنگ می‌پردازد که شنیدن مترونوم مجموعه را دلچسبت‌تر هم می‌کند.

شاهنامه خوانی، پادکست دیگری است که کم و بیش پی‌گیرش هستم. اگرچه قسمت‌های اولش را با اشتیاق بیشتری دنبال می‌کردم و حالا مدت‌هاست میل زیادی برای گوش دادن به شاهنامه خوانی ندارم، ولی به جرأت می‌گویم که در زمینۀ ادبیات کهن پادکست با کیفیتی است. و اگر کسی بخواهد به سراغ شاهنامه برود، این پادکست کمک خوبی برای اوست.

اندوختۀ من از دنیای پادکست‌های فارسی فعلاً همین چندتاست. اگر شما هم پادکست با کیفیتی می‌شناسید، تک خور نباشید و معرفی کنید.