لوزان؛
مَحَلَ اَخذِ تَصمیماتِ مُهِم نیست، 
مَنافع مَن دَر جای ِ دیگری رَقَم می‌خُورَد،
دَر قَلبِ تُو...
آنجا که مَن،
هَمه شروطَت را پَذیُرفَتم
حُقوقَت را به رَسمیَت شِناختَم؛
تا تَعلیقِ کامِل هَر آنچه نِمی‌خواهی پیش رَفَتم!
اِعتِمادسازی کَردَم...
اما،
تو،
به تَحریم‌هاِ یک‌طَرفه پایان نَدادی...
وَ
برَای مَن
هَمچُنان
تَنها گزینه ی رویِ میز،
چَشم‌های تُوست!!!