جلوه‌ای کرد رُخَت دید مَلَک عشق نداشت 
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد

به گفته حافظ شناسان کلمه عشق منسوب به آدم است و منظور در این بیت بر این باشد که فرشته گان درخور کلمه عشق نیستند. که گویند:
فرشته عشق نداند که چیست، قصه مخوان
بخواه جام و شرابی به خاک آدم ریز

و در وصف همین شعر بیت زیر را نیز وارد دانسته اند که گوید:

نظری خواست که بیند به جهان صورت خویش
 خیمه در آب و گل مزرعه ی آدم زد.


س.ن: در محضر درس استاد محمدرضا شجریان  و جزوه نگاری بنده حقیر.