اندر احوالات اتفاقات ویژه برای بنده نگارنده یکی همین امروز صبح و در راه بازگشت به خوابگاه بود، صدای رادیوی ماشین زیاد بود و فردی که به نظر از حوزویان عزیز بود خطابه ای را ایراد می کرد من باب "شهر الرمضان" و "شهر التطهیر" و اینکه این ماه را خداوندگار عالم برای تطهیر بندگان گذاشته است و چنانچه بندگان در این ایام فلان عمل و فلان ذکر را انجام دهند پاک می شوند همچون کودک تازه از مادر متولد شده!

باری، در حدیث فوق شکی نیست و احادیث در این باب بسیار هست و الحق صحبتی نیست و بنده حقیر هم کوچک تر از آنم که بخواهم زبانی به گزاف برانم. حرفم صرفا دغدقه ذاتی است در این بحث که چگونه است؟

چطور توان در یازده ماه سال همه جور فسق و فجوری کرد و در آخر با فلان نسخه و بهمان نسخه ( والا این بنده خدا دقیقا داشت نسخه می پیچید و حتی خود لفظ داروخانه را نیز بارها به زبان آورد و بنده بی تقصیرم) همه را زدود و پاک کرد همچون طفل نورس؟!؟!

و البته باز احادیث بسیار هست بدین مضمون که در همه حال به یاد خدا باشید حتی نفس کشیدنتان به یاد خدا باشد و ....

و آیا شود که فردی به یاد خدا باشد و دستش به گناه آلوده و یا بلعکس دستان به گناه آلوده را با خدای چه کار؟ و البته که درهای توبه همیشه باز است، اما نه توبه یک ماهه بانسخه پیچیدن های ریاضتی!( و فقط ریاضتی چون برخی فقط ریاضت می کشند و دیگر هیچ!!!)

و باز خدایی هست و اگر همین خدا باعث مشغول شدن این ذهن خسته باشد قطعا خودش جوابی درخور هم به این بنده حقیر خواهد رسانید.

و البته شاید به دست بنده ای که شما باشید!!!