تو در کوچه ها انسان خواهى شد، نه لا به لاى کتاب ها. تو در کنار ستمدیدگان واقعى زندگى را خواهى آموخت، نه با غرق شدن در آثارى که در اتاق هاى در بسته نوشته شده.

تو زندگى را خوانده اى، لمس نکرده اى. تفنگ تو کاغذى است، ایمان و اعتقاد تو کاغذى است و پارگى پذیر.


"یک عاشقانه ى آرام، نادر ابراهیمى"


س.ن: شرح حال خانه نشینی های این بنده نگارنده است...!

باز جای شکرش باقیه که این فضای مجازی هست وگرنه همزمان با پوستر کاندیداهای انتخاباتی باید پوستر بنده رو هم نصب میکردند و مینوشتند "جوان ناکام آقاگل مرحوم"! و احتمالا نفر اول حوزه انتخاباتی شهرستانمان می شدم با حداکثر  آرا!

و بعد من که روحم از این داستان خبر نداشته باید بروم و لم بدهم به صندلی های چرخدار مجلس!

بدتر آنکه هر ماه باید به حوزه انتخابیه ام سر بزنم و به مردم شهر گزارش کار ارائه کنم! و چون روح درمانده ای بیش نیستم و این کارها از دستم ساخته نیست به زودی بین مردم منفور خواهم شد و بین خودشان خواهند گفت"ولله اگر دوره بعد به "جوان ناکام" رأی دهیم!"