و گفت: «مرا سه مصیبت افتاده است، هر یک از دیگر صعب‌تر».
گفتند: «کدام است؟».
گفت: «آنکه حق از دلم برفت».
گفتند: «از این سخت‌تر چه بود؟».
گفت: «آن که باطل به جای حق بنشست».
گفتند: «سیوم چه بود؟».
گفت: «آن که مرا درد این نگرفته است که علاج و درمان آن کنم و چنین فارغ نباشم».
تذکره‌الاولیاء
پیش از آنکه انسان پا بر زمین بگذارد، خدا تکه ای خورشید و پاره ای ابر به او داد و فرمود
آی، ای انسان، زندگی کن و بدان که در آزمون زندگی این ابر و خورشید فراوان به کارت می آید
انسان نفهمید که خدا چه می گوید، پس از خدا خواست تا گره ندانستنش را قدری باز کند
خداوند گفت: این ابر و خورشید ابزار کفر و ایمان توست. زمین من آکنده از حق و باطل است . اگر حق را دیدی، خورشیدت را به درکش، تا آشکارش کنی، آنگاه مومن خواهی بود. و اما اگر حق را بپوشانی، نامت در زمره کافران خواهد بود
انسان گفت: من جز برای روشنگری به زمین نمی روم و می دانم این ابر هیچگاه به کارم نخواهد آمد
انسان به دنیا آمد، اما هرگاه حق را پیشاروی خود دید، چنان هراسید که خورشید از دستش افتاد
حق تلخ بود، حق دشوار بود و ناگوار، حق سخت بود و سنگین .انسان حق را تاب نیاورد
پس هر بار که با حقی روبرو شد، آن را پوشاند تا زیستنش را آسان کند
فرشته ها می گریستند و می گفتند: حق را نپوشان، این کفر است
ولی انسان هزاران سال بود که صدای هیچ فرشته ای را نمی شنید
انسان کفران کرد و جهان را، ابرهای کفر او پوشانید
انسان به نزد خدا باز خواهد گشت و روز واپسینش را "یوم الحسرۃ " نام نهادند
و در آن روز خدا خواهد گفت: قسم به زمان که زیان کردی
حق نام دیگر من بود.
در پناه مهر خدای بزرگ و مهربان ( تندرست و نویسا - دلارام و توانمند و البته شاد باشید ) آمین
