الهی! از کرم همین چشم داریم و از لطف تو همین گوش داریم، بیامرز ما را که بس آلوده‌ایم به کِردِ خویش، بس درمانده‌ایم به وقت خویش، بس مغروریم به پندار خویش، بس محبوسیم در سزای خویش، دست گیر ما را به فضل خویش، بازخوان ما را به کَرَم خویش، بار ده ما را به احسان خویش.

یارب زگناه زشت خود مُنفعلم

وز قول بد و فعل بد خود خَجِلم

فیضی به دلم ز عالم قدس رَسان

تا محو شود خیال باطل ز دلم