- آقاگل
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
أنتِ جمیلة کهدف فی الدقیقة التسعین...
«تو زیبایی، درست مثل گل دقیقۀ نود»
نظرات (۱۶)
ام اسی خوشبخت
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۱:۳۸
من که از فوتبال سر در نمیارم اما مثل اینکه بازی رو بردیم, مبارکه :)
آره بردیم. :)
Anne Shirley
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۱:۵۰
زودتر منتظر پستتون بودم :))
و کلیییی هم تبریک به هممون واسه بردمون ^____^
دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدنه. :)
حامد سپهر
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۲:۱۱
همونطور که خرمشهر رو خدا آزاد کرد همونطور هم خدا باعث شد ببریم وگرنه با 30 درصد مالکیت توپ مگه میشه برد
به قول اون بندۀ خدا اگر قرار بود خدا در نتایج فوتبال دخالت کنه همه بازیا مساوی می‌شد. :دی
آشنای غریب
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۲:۳۷
دیروز تو کانال یکی همین بلاگی ها خوندم
خیلی خوشم اومد.
خیلی خوشم اومد.
بیا و شبیه گل دقیقه نود و سه باش!
همانقدر بعید،
همانقدر شیرین،
همانقدر شیرین،
همانقدر لعنتی ...
توی کانال کی؟ :)
آرزوهای نجیب (:
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۳:۰۳
یه کانال هست به اسم صدغیها، از این دیوارنویسی‌های باحال داره که معمولاً همه از روی همین کانال مطالبشون رو کپی می‌کنند.
+ ما که فوتبالی نیستیم؛ ولی امیدوارم این مدتی که جام جهانی برگزار میشه حال فوتبال دوست‌ها خوب باشه و لذت وافر ببرند(:
یه مدت داشتمش. به غیر از اون کانال، یک کانال دیگه هم داشتم که اشعار عربی می‌گذاشت. چند وقت پیش حذفشون کردم. صبح داخل کانال احسان دیدم و به همین خاطر لینک اونجا رو گذاشتم. :)
برگ سبز
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۳:۵۸
خواب بودین تا الان؟
در حدی که عادل غلو کرد که نبودن
مخصوصا اونا که هی توپ رو لو میدن! :/
خواب که نه. ولی حال خوبی نداشتم.
morealess ..
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۶:۱۹
اوه اوه (: اونایی که میگفتن فوتبال و جام‌جهانی با عاشقانه‌بازی جور درنمیاد، بیان ((: یه مثالی هم زده که هیچ‌کس نتونه بگه نه من درک نمی‌کنم.
و بله... منم مثل حامدسپهر معتقدم خرمشهر رو خدا آزاد کرد.
اصلاً خود جام‌جهانی یعنی 30 روز عاشقی! :d
لوسی می
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۹:۱۲
خدایی گناخ داشتن. چقدر دلم براشون سوخت.
اگه اونا نمیزدن که ما عمرا می تونستیم بزنیم. :(
راستش اصلا مشعوف نیستم. بعضی بازیا اونقدر به دل آدم میشینه تا مدتها لذت گل به جااااان آدم هست و خاطراتش.
ولی این یکی... نههههه. دوست دارم زودتر بگذره این مرحله ی مقدماتی.
مطمئنم اگه به مرحله دوم نریم اونقدری که از گل سهراب بختیاری زاده روبروی آنگولا یاد میشه از این پیروزی هم یاد خواهد شد. :(
میدونین چیه؟ فوتبال همیشه همینقدر نامرده. درست مثل زندگی.
لوسی می
- شنبه ۲۶ خرداد ۹۷
- ۱۹:۴۵
آرههههه. :(
دوست ندارم از بی رحمیش نسبت به دیگری شاد باشم!
من کلا با این چیزا درگیرم مشکل از منه :)
یه وقتایی برد تو به معنای باخت دیگریه. این رو نمیشه هیچ کاریش کرد.
زوفا چوب
- دوشنبه ۲۸ خرداد ۹۷
- ۱۱:۲۹
حالا باید تا 20 سال دیگه گل به خودی این بنده خدا رو ببینیم
درسته بردیم. ولی به شخصه هنوز گل مهدوی‌کیا رو بیشتر دوست دارم. شاید چون ما دوست داریم همیشه پای یک قهرمان وسط باشه. گلی که زدیم چسبید ولی قهرمان نداشت.
آخرین مطالب
- برخیز تا یک سو نهیم این دلق ازرق فام را
- برای تمام کلاه ایمنیها
- یک مهمانی سه نفره
- هفتۀ کتاب و کتابخوانی اینترنتی
- از فلفلی تا آتش بدون دود | یادداشت مناسبتی هفتۀ کتابخوانی
- در ستایش روزانه نویسی
- دیگر حوصلهمان از این زندگی سر رفته
- چهل و یکم- حمید بابایی
- نقدی به جامعهای که سالهاست گرفتار نژادپرستی است
- برای خدایان احتمالی فوتبال
موضوعات
-
خودنوشت نگاری
(۴۷۹)
- طنزنگاری (۲۴)
-
شعر نگاری
(۲۳۷)
- فوتولوگ نگاری (۱۹)
- داستان کوتاه (۳۵)
-
کتاب نگاری
(۱۵۹)
- تذکرة الأولیاء (۳۷)
- شاهنامه نگاری (۱۳)
- عکس نگاری (۴۳)
- ورزش نگاری (۳۰)
- فوتبال نگاری (۶۰)
-
مذهب نگاری
(۱۶۱)
- عاشورا (۱۸)
-
رمضانیه
(۱۳۴)
- سی سحر سی دقیقه با کتاب (۲۷)
- مناجات سحرگاهی (۲۷)
- آهنگ نگاری (۴۲)
- فیلم نگاری (۲۲)
-
وبلاگ نگاری
(۷۲)
- مهمان نگاری (۲)
- سفرنامه نگاری (۷)