دو کلمه حرف حساب

:))

خب بد روزی تلوزیون رو روشن کردی. :))

آره. یه جور عجیبی خوبه این تیم. :)

رویای شیرین :)

:)

به امید خدا :)

نه دیگه من گذاشتم لذت این بازی زیر دندونم بمونه. دیگه در ادامه‌اش فوتبالا رو ندیدم:دی

چهارتا :)

پنالتی هم نمی‌شد گل بود. طارمی که نبود که:دی 

دستش درد نکنه :)

با نرم‌افزارهایی که هست می‌تونی ببینی خب. 

اتفاقاً به نظر من تیم بودن. کاملاً هم تیم بودن. و به خاطر همین تیم بودن بود که تونستن پیروز بشن. :)

من دیگه ادامه بازیا رو ندیدم. :)

با جون و دلم بازی کردن واقعاً. :)

اصلاً فوتبال خود زندگیه. :)

وقت تلف کردن میشه مثل حامد لک. توپ از کنار دروازه‌اش می‌رفت بیرون دو دقیقه می‌خوابید پاش رو می‌گرفت. : | قبول دارم که خیلی وقتا زیر توپ می‌زدیم. آمار بازی هم نشون میده پرسپولیس بیشتر بازی داشت دفاع می‌کرد و اونا حمله می‌کردن. ولی واقعیت اینه که طور دیگه‌ای نمی‌شد بازی کرد. مثل شطرنج بازی کردن من و شوهرخاله است که مجبورم از همون اول برم توی دفاع که مهره از دست ندم و دست آخر بتونم ببرمش. ولی خب همین من وقتی چلوی پسرخاله بازی می‌کنم از اول تا آخر بازی به فکر نقشه کشیدن و حمله کردن هستم. :)

اصلاً لیگ قهرمانان رو به خاطر نبود میلان تحریم کردم من. تازه چلسی هم که نیست. دیدن داره این رقابت؟ :)

آره نجات سرباز رایانه. بعد همین جمله رو یکی از شخصیت‌های ورزشی هم داره که یادم نیست کی. ولی میگه اگر قرار بود خدا توی نتایج فوتبال دخالت کنه همه بازی‌ها مساوی می‌شد :)

گتوزو قبل از اینکه بیاد میلان سرمربی یک تیم دسته دویی بود. رکورد بهترین دفاع تیم‌های ایتالیایی رو شکوندن! ولی سقوط کردن دسته سه. چون همین‌طور که گل نمی‌خوردن گلم نمی‌زدن. :)

دیشب نگاه کردم با حساب بازی عقب افتاده‌ای که داره، اگر ببره میاد بین پنج شش تیم اول جدول و اختلافش با ناپولی هم زیاد نیست. یووه که دیگه از همین الان رفته. :)

نمی‌دونم. چی بگم آخه؟:دی