دو کلمه حرف حساب

اون موقع والدراما در کلمبیا بازی میکرد و بعد از حذف کلمبیا، جریان قتل یکی از بازیکنان کلمبیا خیلی خبرساز شد. 

به جز کلمبیا چیزی که از ۹۴ کامل یادم مونده، بازی فیناله. شاید دقیقه به دقیقه‌اش رو یادمه. به خصوص وقت اضافه‌اش و پنالتی‌هاش. دروازه‌بان برزیل تافارل بود و دروازه بان ایتالیا جان لوییکا پابلیوییکا :))

منم از دروازه‌بان ایتالیا خوشم میومد و دوس داشتم همه پنالتی‌ها رو بگیره و ایتالیا قهرمان بشه ولی خب نشد.

سلام علیکم

دم شما گرم! تجدید خاطره‌ی بسیار جالبی بود!

مثل آقای صفایی‌نژاد، من هم جام جهانی 1994 اولین جام جهانی بود که دیدم. البته سر بازی فینال خوابم برد و بازی را ندیدم. زوج روماریو و ببتو تو جام 94 عالی بودند. بلغارستان شگفتی‌ساز جام بود با درخشش هریستو استوچیکوف و یوردان لچکوف. فکر کنم تو نیمه‌نهایی با تک‌گل لچکوف آلمان را بردند. اما در نهایت در رده‌بندی به سوئد باختند و چهارم شدند. فکر می‌کنم اوایل همان جام بود که نتیجه‌ی تست دوپینگ مارادونا مثبت اعلام شد و محروم شد. همان‌طور که شما و جناب صفایی‌نژاد اشاره کردید. آندرس اسکوبار مقابل امریکای میزبان یک گل‌به‌خودی زد. بعد از بازگشت هم به قتل رسید. گفتند پای مافیای شرط‌بندی در میان بوده است. امریکا یه بازیگن با ظاهر خاص داشت به نام الکسی لالاس. می‌گفتند پیش‌تر نوازنده‌ی گیتار بوده و سابقه‌ی فوتبالی چندانی ندارد. پالیوکا و تافارل هر دو در جام جهانی 1998 هم حاضر بودند. اما قرار بود پالیوکا دروازه‌بان ذخیر باشد که با مصدومیت ناگهانی آنجلو پروتزی (دروازه‌بان وقت یوونتوس) درست نزدیک جام جهانی، باز هم پالیوکا در بازی‌های ایتالیا به میدان رفت.

چه‌قدر حرف زدم!

مخلصم. بله، جام جهانی پرحاشیه‌ای بود. البته من هم خیلی بچه بودم و چندان از جزئیات فنی سر در نمی‌آوردم.

برزیلی‌ها نمایش تیم کارلوس آلبرتو پریرا را دوست نداشتند، چون معتقد بودند از جوگابونیتو (که بعدها از فردوسی‌پور شنیدیم) دور است، برعکس تیم‌های برزیل 1982 یا 1986 که به‌دلیل بازی‌های هجومی و زیبا هنوز هم بین برزیلی‌ها محبوب هستند. (این‌ها را البته بعدها شنیدیم.)

چه تعبیر خوبی!

باجو به فنا رفت بعد خراب کردن این پنالتی. ولی یکی از موندگارترین صحنه های فوتبال رو رقم زد.

احساس بزرگی کن داداچD: