گفتم: خب. حالا اسمش چی بود؟
گفت: اون یارو سرخپوسته اسمش چی بود؟
- ماراجینما... آره... ماراجینماس.
گفتم: یعنی چه؟
- یعنی مردی که سوار بر مادیان گریسته‌اش می‌گذرد و از سال‌های گریستنش با مادیان گریسته‌اش دور می‌شود.
«یک سرخپوست در آستارا»
کتاب «دوباره از آن خیابان‌ها» نوشتۀ «بیژن نجدی»
بیست‌وچهارم آبان زادروز بیژن نجدی است.
معجونی از شعر و داستان، روحش شاد
من هر بار می‌رم سراغ داستان‌هاش شگفت‌زده می‌شم.
راستی، اولین داستانش رو تو بهم معرفی کردی.
هنوزم درگیر اون داستان اسب ریزی هستم:)
سلام و درود آقاگل عزیزم
روحش شاد
متاسفانه من از نجدی یک کتاب بیشتر نخوندم (یوزپلنگانی ک با من دویده اند)
اما همین یک اثر هم بقدری خوب نوشته شده ک بااین پست از قفسه برش داشتم و تورقی مجدد کردم و میبینم توی هر صفحه حداقل زیر یک جمله رو خط کشیدم و صفحه اولش نوشتم : بحق ک این داستان پراستعاره و آهنگین نشون از چیرگی و دانش نویسنده بر ادبیات فارسی داره و امیدوارم ک کارهای دیگه اش رو هم بتونم بخونم (ک متاسفانه موفق ب اینکار نشدم) :(
شاد و سلامت باشی عزیز
پاسخنامه‌ی بهمنیار رو داری؟؟
