دو کلمه حرف حساب

خدا به حق دل عاشقان سرگردان     

مرا به آنچه که بودم دوباره برگردان

به کد خدایی آبادی به دور از عشق! 

نه این رعیّت خانه خراب و سرگردان...

یقین که عشق و غمش حکم نان انسان است 

ولی امان که اگر در گلو بماند نان

جناب عشق عجب باغبان بی رحمی است 

دو لاله چیدن از آن باغ و این همه تاوان!

به قدر قدرت هر کس ستم سزاوار است  

مگر که بید چه دارد برابر طوفان

خدا بریده ام از عشق و زندگی دیگر  

به آیه آیه توبه به جان الرحمن