آموزشگاه ها بیشتر به فکر نفع خودند تا شاگرد. براى این که نشان دهند براى آموزش هاى ارزشمند خود سزاوار شهریه هاى کلان هستند، به شاگردان خود چیزهایى یاد مى دهند که جلوه داشته باشد تا هر وقت بخواهند بتوانند به دیگران نشان دهند. لازم نیست چیزى که یاد مى گیرند به کارشان بیاید، بلکه کافى است که در چشم باشد. بدون تشخیص، بدون گزینش، صدها مزخرفات را در حافظه ى کودک انبار مى نمایند، تا موقع امتحان بقچه ى خود را باز کند و نشان دهد چه تعلیمات ارزشمندى فرا گرفته، و بلافاصله بعد از امتحان بقچه را مى بندد و هرگز مجدداً بازش نمى کند.

"ژان ژاک روسو"

"امیل"


س.ن: روایت کاملا اشنای آموزشگاه های وطنی!(لعنت الله علیه) با پیش بینی دویست و پنجاه سال پیش جناب روسو! از اتفاق دم دمای کنکور هم هست!