دو کلمه حرف حساب

سلام!

به به ! از این چایی ها !:-D

بنام خدا دلم خواست :|

اصولا ماهم اخرش میگیم خب ما اومدی فقط یه گشتی بزنیم:|

：)

دادااا سعید! برادر، داداش، اخوی، دِ آخه نوکرتم! چرا منو توی این موقعیت قرار میدی؟ :)) من زیاد اهل چای نیستم اما این عکس رو که دیدم بدجور هوس چای دو نفره کردم! بیا یه بار با هم بزنیم به کوه و دشت و بیابون، این مدلی چای بزنیم D:

شاعرش اهل دله...:)))

عاااالیه این فضا!

بنظرم آرزوی خردادی رو ده سال دیگه برآورده کنیم :)) ان شاالله کنار باقی دوستانمون 

بیخیال مرغ ... این چای  رو عشق است :))

ول کنید این جوج رو!
همه چا باید جوج زد؟
خخخخ
یکم خلاقیت به خرج بدین بابا
-----
حالا درختای بدبخت رو به خاطر آتیش نابود نمیکردن نمیشد؟

چقدر اینجور چای ها می چسبن.

به به

از الان مسیولیت چایی گروه با شما.امیدوارم فراموش نکنید چون من یادم می مونه! 

خپوش بر وزن فعول

عنوان پست آخرم بود دیگه دادا 

اون شعره عالی بود :)

از این عکسا یعاااالمه دارم برین دل نسوزونین..

عین این شعر برای من اتفاق افتاده :(((

این اتفاق یه دفعه تو دوران دانشجویی  برا من افتاد، با بچه ها رفتیم تره بار بال مرغ بخریم که بریم درکه، آخرش پشیمون شدیم رفتیم خوابگاه کوکو سبزی پختیم، گذاشتیم لای نون باگت و صب رفتیم کوه، ولی خیلی حال داد.