از دیروز که این بنده نگارنده این پست مورد نظر را نوشتم و دستم بر روی دکمه انتشار رفت! تا همین الآنی که در حال تایپ این سطور هستم الطاف برخی دوستان بسی شامل حالم شده و حرف‌هایی زده شدند که دوست داشتم ای کاش زده نمی‌شد! همین طور که دوست داشتم اصلا این ماجراها پیش نمی‌آمد! 

تمام حرف این بنده نگارنده که البته عذرخواهم که در پست قبل در نهایت خشونت زده شد! (و قدما هم گفته‌اند وسط دعوا حلوا خیرات نمی‌کنند! و گاهی نیازی به پاکیزه سخن گفتن نیست!)  این بود که بلاگستان را با کودکستان اشتباه نگیرید! اگر باور دارید که این دنیا تنها دو روز است. اگر باور دارید ارزش ناراحت کردن هم وطن‌هایتان(با هر طرز تفکری و هر سن و سالی!) را ندارد! پس با هم مهربان‌تر باشیم. راستش من خیلی از دوستانی که دیروز وبلاگشان را تعطیل کردند و رفتند را نمی‌شناختم.(و البته دو سه نفری را که می‌شناختم آنقدر برایم محترم بودند که به خاطرشان ناراحت شوم!) یا لااقل آشنایی چندانی با ایشان نداشتم!(حتی نمی‌دانستم اصل بحثشان چه بوده!) حرف دیروزم دغدغه چند ساله‌ی وبلاگ نویسی‌ام بود. چند سالی که با چشم دیدم دوستانی را که یک به یک رفتند. به خاطر همین بدرفتاری‌ها، و دوستانی که فیلتر شدند! باز به خاطر همین بدرفتاری‌ها! (و آخر کار هم مشخص نشد چرا!؟ و به چه دلیل؟) 

داستان دیروز  صرفا قطره‌ای بود که مقاومت سدی تماما بتونی را در هم شکست! شاید یکی از هزار مورد! حال اینکه به چند تن از دوستان برخورد، و اینکه بعضی نیز گمان بردند که در حمایت از آن‌ها این پست نوشته شده!(در حالی که تا قبل از این واقعه اصلا ایشان را ندیده بودم! و الله و اکبر از این اعتماد به نفس!) بحث دیگری است! در همان پست هم گفتم به دنبال مصداق یابی نباشید! به دنبال این نباشید که فلان وبلاگ که بود و فلانی کیست!  به جای این حرف‌ها و داستان‌ها و مارکوپلو بازی‌ها اصل مطلب را دریابید! و باز هم همین نکته را تکرار می‌کنم که : "برادران من! و خواهران من! به عنوان یک عضو کوچکی از این خوانواده بلاگستانی خواهش می کنم با هم مهربان باشید."

شاید بهتر باشد حالا که گندم دوچرخه سواری بلد نیست من سوار بر دوچرخه بلاگستان شوم! و با یک پرچمِ سفیدِ صلح، از تمامی وبلاگ‌هایتان رد شوم! و تا آنجا که اسلام اجازه دهد روی ماهتان رو ببوسم و دست‌هایتان را بفشارم و دعوت‌تان کنم تا جدای از سن و جنسیت و فرهنگ با هم مهربان‌تر باشیم، دشمنی نکنیم و کامنت‌های نامربوط و ناراحت کننده نگذاریم. 

با هم مهربان‌تر باشیم.

بازهم میل خودتان!

الفقیر الحقیر

آقاگل ملت

24-12-2016