دو کلمه حرف حساب

این دیدار به نظرم از همون دهه ۶۰ که ایشون رییس جمهور بودند انجام میشده. اختصاص به چند سال اخیر نداره.

در مورد این دیدار خاص نمی‌دونم. اما مثلا در مورد دیدار دانشجویی که بارها در حضور ایشون اعتراض شده که چرا طیف خاصی میتونن سخنرانی کنند، ایشون فرمودند که من هیچ کاره هستم در انتخاب سخنرانان و برگزاری مراسم. امسال هم دوباره این حرف رو زدند در دیدار دانشجویی.

مسئول برگزاری دیدار دانشجویی خود تشکل‌های دانشجویی هستند.

شاید دیدار شعرا هم مسئول برگزاری صنف یا انجمن شعرا یا یه همچین چیزی باشه.

به انتقادات شما میشه اینو هم اضافه کرد که سالها حتی مجری مراسم شعرا هم یکی بوده. 

قبلا شعر اجتماعی و نقادانه بیشتر بود. در دولت آقای روحانی گویا کم شده. شاید چون شعرا میلی به نقد اوضاع کشور دیگه ندارن. زمان دولت احمدی نژاد شعرا و روشنفکرها کلا بیشتر دنبال نقد دولت و اجتماع و ... بودند.

من تا یه حدی از نزدیک میدونم و دیدم که طیف خاص شاعرای آیینی،یه باند حسابی راه انداختن برای این جلسه و فیلتر و غربال میکنن مدعوین رو. یه سریا هم برای اینکه بیان توی تیم اینا همون شعری رو میگن که اینا میخوان.  

شعر درباری در مدح شاهان گفته میشه غالبا اما شعر انقلابی، شعر آیینی، شعر درباره مقاومت، شعر درباره مسائل اصلی گفتمان انقلاب موضوعش مشخصه اگرچه میشه این نقد را وارد کرد که تا شاعر دلسوخته و درگیر این مسائل نباشه ماحصل کارش به قول شما بیشتر شبیه شعر  فرمایشی میشه تا شعر ناب انقلابی!

مسول گزینش شاعران برای حضور در این جلسه آقای علیرضا قزوه است.

که خب پیشینه ی هنری و شعری ایشون کاملا واضح و روشنه.

خب مشخصه که شاعرانی مثل جنتی به این گردهمایی دعوت نشن. چون در حضور رهبر نمیشه که شعر معترض، شعر سیاسی یا انتقادی خوند. همیشه باید این جلسات با یه هاله ی مقدس احاطه شده باشن و این تصور ایجاد بشه که همه چیز گل و بلبله.

من با این بخش که رهبر میگن من دخالتی در گزینش شاعران ندارن مخالفم. مگه ایشون رهبر مملکت نیستن؟ پس قطعا از وضعیت هنر مملکت بهتر از من و شما باید مطلع باشن. از تعداد شاعرایی که تنها به سبب سرودن شعرهای سیاسی در زندان هستن، شاعرایی که به سبب سبک شعری شون و ابداع غزل پست مدرن مجبور شدن بعد از زندان های طولانی مهاجرت کنن. کاری به درستی عقیده ی این قبیل شعرا ندارم. بحثم صرفا آزادی اندیشه و ازادی بیان هست که در کشور ما همیشه نادیده گرفته میشه. بعضی ها همیشه یه خط کش دست شون هست و آدم ها رو با اون اندازه میگیرن. آدم هایی که از خط کش اونها بلندتر یا کوتاه تر باشن لابد یه ریگی به کفش شون هست و باید خط بخورن.

شما در شبهای قدر دوست داری سریال های خارجی ببینی؟

هر چیزی یک مناسبتی داره.یک مخاطب خاص داره.

اشعار مناسب جلسه رهبری ایینی اهل بیتی هست.

اعتراضات و شکایات هم که رهبری خودشان از همه بیشتر نسبت به مسولین اعتراض دارند

و رهبر هم شخصا تعیین کننده ی اینکه کی چی بگه و کی بیاد و کی نیاد نیستن.

ولی به نظر منم خوبه که این ساز و کارها معلوم باشه.

البته تو ساز و کار ملاقات های دانشجویی هستم اما خب اینکه برای همه معلوم بشه بهتره و جای ابهام هم باقی نمیذاره و کسی هم ایشون رو با شاه و فرمایشی بودن مجالسشون مقایسه نمیکنه!

دوم  ایشون با شاعران آیینی هم ملاقات دارند و این شب شعر لزوما آیینی نیست و همین مشتی حسنی که گفتید کاملا انتقادی بود. بچه محله امام رضا کاملا طنز بود. شعرهای ناصر فیض کاملا طنز هست. یه شعر هم سعید بیابانکی داشت که میگفت با نود حال میکنیم فقط/بس که اشکال داوری داریم و اینها هم کاملا انتقادی بوده. شعر عاشقانه هم خونده شده و من یادمه یه خانمی شعر عاشقانه خوند و فریاد وااسلاماه بعضیها بلند شد :))

من جلسات رو به طور کامل پیگیری نمیکنم اما اگر منصفانه نگاه کنین نقد شماره دو اصصلا به جا نبود چون بارهاااااا خلافش رو مشاهده کرده م و اصلا اشعاری که در این جلسات خونده میشه آیینی نیست یا الزامی بر آیینی شدنشون نیست و جلسه با شاعران آیینی جدا هست حالا اینکه چند تا شاعر ترجیح میدن آیینی بخونن یه حرف دیگه ست.

شماره سه رو هم متوجه نشدم که بالاخره نظرتون اینه که خوبه که متصدیان برگزاری برنامه از قبل بدونن کی چی بخونه یا ندونن!

من اشعار خوانده شده را نخواندم و چند بیتی را شنیدم از شاعران مختلف چندان چنگی به دل نمیزد 

جا دیگه واسه غصه و غم نیست// ابر بهاری نبار که اشک من انقدر کم

نیست

اول اینکه مورد اول صحبتتون درسته اما خب مطلق نیست! بله بخش زیادی از دعوت شده ها از شاعران آشنا و شاگردان داورها هستند.. حضور در جمع هایی که هستند و نشان دادن و اثبات خود به عنوان شاعر. اما هستند کسانی که از جاهای خیلی دور! و شناخته نشده هم دعوت میشن.

نکته دوم رو قبول ندارم با احترام! اتفاقا عاشقانه و اجتماعی و طنز هم خوب خونده میشه.. ولی خب ترجیحا یک معنی و مفهومی در اون باید گنجاننده شده باشه ! متاسفانه یا خوشبختانه ! شعر کودک و نوجوان هم که بود امسال! اما متاسفانه شعر رو برای شاعر انتخاب میکنند و اگر دست شاعر در انتخاب باز بود قطعا شاعران شعر های بهتر و به روزتری داشتند.

مثلا همان سال ۹۴ آقای بیابانکی یک شعرِ فوق تکراری و قدیمی از خودشان خواندند ما مطمئن بودیم اشعار بسیار بهتر و نو تری دارند!

پروانه نجاتی:))) ای وای! بگذریم از اون شعر :| (لعنت به انتخاباشون!)

و نکته آخر اینکه: تلوزیون جلسه رو به صورت سانسور شده پخش میکنه، خیلی از ابیات، حرف ها، خنده ها و شوخی ها و حتی بعضی اشعار در پخش حذف میشن! مگر نه جلسه خیلی طولانی تر و مفصل تر از چیزی ست که در تلوزیون مشاهده میکنید! :)

نقد خیلی خیلی وارد هست به این جلسه! مخصوصا در همان مورد اول! مثلا همسر آقای قزوه با چه استدلالی هر ساااال باید حاضر باشند؟

یا شاعران پیش کسوت چرا باید انقدر شعر خوانی داشته باشند و وقت خودشان را به شاعران جوان تر ندهند؟ حالا مثلا آقای حداد شعرهایشان را یک وقت دیگر به دست آقا برسانند!

این هم که میفرمایید اشعار خوانده شده نماینده شعر روز نیست کاملا صحیح است!

در آخر اینکه : متن اشعار رو از کجا خواندید؟ من هر چه سرچ کردم نیافتم!

من هی صبر کردم شعرای امسال رو هم بخونم و بعد نظر بدم ولی تا الان فقط ۱۸ تا از ۳۱ شعر خونده شده رو تونستم ببینم (تو آیات غمزه پیدا کردمشون). بگید از کجا خوندیدشون لطفا.

از این ۱۸ تا شعر چند تا چیز فهمیدم:

اولا افت کیفی که گفتید به وضوح معلومه.

دوما این افت کیفی ناشی از اون چیزیه که ناصر فیض (مسئول مستقیم انتخابای امسال) گفت: تمام سعیشون رو کردن امسال که هر چی می‌تونن از جوونا بیارن. ضمن این که سعی کردن از همه استانا لااقل یه نفر بیارن و به وضوح این دو تا قید گند زده به کیفیت جلسه. خداییش انتخاب شاعرای سال‌های قبل خیلی بهتر بود.

ثالثا بله! آیینیا زیاد شده بودن که باز هم می‌ذارم به حساب بی‌تجربگی جمع و جوی که 5-6 ساله راه افتاده خصوصا بین جوونا. طبیعتا تو جریان شعر هم مثل بقیه حوزه‌ها جوون‌ها یه نیم‌نگاهی به آدمای مطرح می‌کنن و همون طور که مثلا دهه شصت شعر جنگ با آهنگ حماسی گفتن و رباعی گفتن مد شده بود الان هم به خاطر ظهور چندتا آیینی سرای قدر یه مدی به وجود اومده که خیلیا لااقل یه آیینی با نگاه نو(؟!) می‌گن که عقب نباشن. خوب و بدش رو نمی‌تونم نظر بدم.

رابعا. شعر طنز و عاشقانه هنوز هم بود که! اتفاقا بعضاشون بیشتر از اون آیینیا مورد استقبال واقع شدن ظاهرا.

به نظرم حاجت به بیان است چون برای من مثلا عیان نیست که جای امثال چه کسانی اینقدر خالی احساس شده؟

باید برم چکی مامان رو پیدا کنم :)

نشنیدمش.