دو کلمه حرف حساب

چه جالب!

فیشنگار هم مهرماهیه!

هفت روز دیگه سه سالش تموم میشه...

http://fiish.blog.ir/post/13

دو کلمه حرف حساب یکی از وبلاگ های خوب بیانه که می خونم.اگر میشه وقتش رو بیشتر کنید فقط :)

+بیشتر آهنگ نگاری هم برامون بنویسید ممنون میشم.

++اگه کامنت جناب فیشنگار رو نشون کسی بدم حتما می پرسه فیشنگار اسم بچه اشه؟! :))

من بار اول اومدم دیدم محسن چاوشی رو نقد کردید. گفتم اه اه چه وبلاگ بدی.

رفتم و نیومدم دیگه. گذشت تا اینکه با آقاگل آشنا شدم و موندگار شدم :))

شما آقاگل سابق نیستی!بیانم بیان سابق نیست.

تامام:|

و واقعا کامنت بهار نارنج حرف منم هست :)

سلام بر آقاگل بیان :)

آقا یه سوال شما کانال عمومی تو تلگرام داشتین آیا الانم همون کانال رو دارین ؟

اگر آره خب آدرسشو بیزحمت بگین ممنون میشم :)

سلام :) 

میخونمتون گاها ولی هر وقتی رسیدم به بعضی از پست هاتون مهلت کامنت نوشتن تموم شده یا یک بار اومدم به کامنتم جواب ندادین ::)

در کل معمولا میام اینجا  ولی خاموشیم :) 

خوندن پستهای آقاگل جزو افتخارات ماست:)

منم با بهار نارنج موافقم فعالیت آقا گل کم شده

چی شد دفتر شعر چی شد فوتبال چی شد موسیقی

احساس میکم مسیر نوشته هاتون یخورده عوض شده البته کیفیت پستها همچنان بالاست

بقول دوستان مسی که هسی:)))

چقدر جالب!!بالاخره نباید هم غافل باشید چون شالوده تمام تجربه هاتون الان تو این وبلاگ جمعه به نوعی :) و روز هایی که باهاشون زندگی کردید 

همچنین این وبلاگ براتون نوعی همدم بوده قبول دارین؟؟

+با اینکه بیشتر مطالبتون کلیشه و برخی هم کنایه واره ولی درکل خیلی خوب و دوست داشتنیه یکسری مطالب خیلی زیبا هستن

درکل وبلاگتون رو دوست دارم و آرزوی بهترین ها رو براتون در دنیای مجازی و حقیقی دارم :)))

من اوایل فکر می کردم شما خیلی کلاس میذارین و خودتون رو میگیرین:))بعد تر که به واسطه رادیو بلاگی ها با آقاگل بیشتر آشنا شدم شبیه یک برادر مسئولیت پذیر، حمایت گر و بزرگوار شدین:) 

بعد فکر کنم یک بار هم چیزی درباره زرویی نصرآبادی نوشته بودم یا نوشته بودین، گفتم عه چه جالب، میشناسن ایشون رو

اسم آقاگل هم که من رو یاد گل آقا که رحمت بر آن تربت پاک باد، می اندازه. از حکایتهایی که نقل قول می کنید و بعضی راویت هاتون که لحن بی آلایش و صمیمت داره خوشم می آمد و می آید. 

دو کلمه حرف حساب؟ :)

اول اینکه زمان پاسیخ‌دهی به کامنت‌ها خیلی طول می‌کشه.

جوری که کامنت‌ها از دهن میوفته رسما.

دوم اینکه خیلی جدیدا احوال پرسی می‌کنیا:)

سوم اینکه یه چالشی، مسابقه‌ای چیزی:)

من طرفدار کتاب نویسی‌ها هستم شدیدا.

وقتی چنین پست‌هایی می‌خونم انگار چکیدۀ چند تا مقاله رو خوندم و واقعا لذت می‌برم.

باقی بقایت رفیق.....

سلام علیکم

به گمانم در دوران پرکاری این وبلاگ، من هنوز با آن آشنا نشده بودم. خواستم بگویم احتمالاً هنوز با بیان آشنا نشده بودم. بعد یک‌دفعه برایم سؤال پیش آمد که من کی از سرویس قبلی به بلاگ بیان مهاجرت کردم. رفتم تاریخ مطالبم را نگاه کردم، دیدم اولینش به آبان نود و دو برمی‌گردد. یعنی حالا حدود شش سال است که آمده‌ام این‌جا، اما متأسفانه مدت زیادی نتوانسته‌ام از مطالب شما استفاده کنم.

مطالب ورزشی وبلاگ شما، برای من ویژه است. یعنی مطالب خوبی را با موضوعات مختلف در وبلاگ شما خوانده‌ام و لذت برده‌ام. اما مطالب ورزشی، به‌ویژه آن‌ها که رنگی از خاطرات هم دارند، اغلب برایم جذاب و دلنشین هستند.

وقتی گفتی 5 ساله دارید اینجا می نویسید. دلم خواست بدونم خودم چند ساله اینجام
6 سال بیش از 6 سال....
احساسی پیری می کنم

یادم‌ اومد که اول نوجوونیم بود که شروع کردم به نوشتن ، اولین وبم سال ۹۰ تو پرشین بلاگ بود، یه قالب مشکی هم داشت، قشنگ مشخص بود که افسرده بودم :))

آقاگل خوب می‌نویسه، قلمش هم خوبه، فقط یه مدت کمتر می‌نویسه و یه جوریه که انگار حوصله‌ی وب رو نداره، امیدوارم که اینجوری نباشه :)

اقاگل بیان بمونی ان‌شاءالله :)

من که خیلی این وبلاگ رو دوست دارم مطالبش هم به نظرم عالیه

اما واسم سوال شد: چرا آقاگل؟

من یاد گل‌آقایی که تو مجله‌ها بود میفتم همش :))

درک میکنم، چون مال خودمم یه جوری غریبی شده که هنوز باهاش کنار نیومدم.

سلام و درود آقاگل عزیز

زندگی همینه پیرمرد :)

گاهی سربالا میشه و آدم ازنفس میافته 

گاهی هم سرازیر میشه و ظاهرن همه چی بر وفق مراد 

گاهی هم یکنواخت و حوصله سربر :(

امیدوارم ک روزگار باهات مهربون تر بشه 

خوبه همه‌چی. فقط وقتش رو بیشتر کنین! :))

مبارکه این حضور ۵ ساله...

گاهی می‌شینم و به این فکر می‌کنم که چقدر خوب شد وبلاگ زدیم و همین وبلاگ‌هامون دوستی‌های قشنگی رو بهمون هدیه داد...

من هیچ وقت فکر نمیکردم یه روزی با دیدن کامنت یکی که حتی وبلاگ هم نداره خوشحال شم. چند روزی بود "جانان" که نه جنسیتش رو میدونم، نه سنش رو و نه اخلاقش رو تو ذهنم برا خودش پرسه میزد و الان که برا بار شاید دهم بیشتره که این پست رو باز میکنم با دیدن اسمش لبخند زدم. جذاب تر از این مگه داریم که منتسب به وبلاگ باشه؟! :)

آقاگل پیرمرد مهربون و آروم و هرازگاهی اخمو بیانه که دوسال بعد از من بلاگر شده و همین برا من یه عالمه خنده داره.

سلام

یکم رنگ بنفششو بیشتر کنید با تشکر :دی

ولی جدا از مزاح! آقاگل و دو کلمه حرف حساب رو زمانی که شناختم، به نظرم یه وبلاگ مردمی اومد! (مردم اینجا به جامعه وبلاگ‌نویسان اشاره دارد :دی)

هم مطالبی که نوشته می‌شد و هم بحث‌هایی که در قسمت کامنت‌ها انجام می‌شد عالی بود و به نظرم ارتباط و شخصیت دوست‌داشتنی خود نویسنده هم مزید بر علت بود.

اما متاسفانه مدتیه که نویسنده اینجا کم‌فروغ شده و کم‌تر بروز می‌شه.

امیدواریم این کم‌فروغی به زودی تموم بشه و آقاگل دوباره به دو کلمه حرف حساب جون بده و اینجا بازم شلوغ و قشنگ بشه. چون اینجا یکی از معدود وبلاگ‌هایی هست که در زمینه محتوا واقعا موفق عمل کرده. و ما هی میایم و درس می‌گیریم.

یادمه اولین بار که اومدم وبت یه شعر حافظو دستکاری کرده بودی! :)))

و یادمه قالب و آواتار قبلیت خیلی ضایع بود! ^__* :))))))

و احتمالا این جریان باید مال حدود سه چهار سال پیش باشه! چه زود گذشت!!!!

@ هلما خانوم عزیز 

امیدوارم ک خنده مهمون همیشگی لبهات باشه نازنین !

کامنتت انرژی خوبی بهم داد ـ ممنونم از لطفت ! (قیز)

*****************************************

آقاگل جانم

اونطوری ک شما سوال کردی ! (پاراگراف آخر)  :)

ی لحظه ذهنم منحرف شد و فکر کردم زدی تو کار بساز بفروشی :))

اسباب کشی مگه جونی هم برات گذاشته ک میخای دیوار بکشی و ستون بزنی ؟ :))

درست یا غلطش رو کاری ندارم ک دوستات از کم کاریت گله دارن :) خودت بد عادتشون کردی و انتظاراتشون رو بالا بردی :))

ظاهرن باید در این مورد ی فکری بکنی :) 

شاد و سلامت باشی و نویسا