امروز مجدد فرصتی دست داد که باز سری به سهراب سپهری عزیز بزنیم و با قدم هایی نرم و آهسته به ذیارت امام زاده احمدبن موسی و قبر این شاعر بزرگوار نائل شویم.

فضای خوبی بود و حالی خوش دست داد، اما حیف این خوشی دیربی نپایید، زمانی که بدیدم جماعتی نااهل را که سهراب را با خادم حرم اشتباه گرفته و چه بسا اگر نبود آن بنر سه متری! در جهل مرکب ابدالدهر می ماندند!!! و همین جماعت نابکار بودند که یک دست به دوربین های همراه و دستی به گردن سهراب عکس هایی به یادگار بگرفتند از جهت نرم افزارهای صهیونیستی!!! وایبریه و واتساپیه....

و وا اسفا از این مردم که شاعرشان را نمیشناسند و سرهایشان را چون کبک در دنیای مجازی فرو برده اند برای گرفتن اندک لایکی بیشتر!!! 

که چه شود به راستی؟