بی نام نوشت:

وقتی پدر پنجاه ساله ای از پسر پانزده ساله اش می خواهد دو سال دیگر صبر کند تا صاحب اتومبیلی برای خودش شود، این فاصله 730 روزه فقط 4 درصد عمر پدر را تشکیل می دهد اما این دو سال 13 درصد از عمر پسر را در بر می گیرد. 

پس عجیب نیست اگر برای پسر این مدت سه یا چهار بار طولانی تر باشد. 

به همین صورت دو ساعت از زندگی یک کودک 4 ساله مساوی است با دوازده ساعت از زندگی مادر 24 ساله اش. 


اگر از کودک بخواهیم که برای گرفتن یک آب نبات دو ساعت صبر کند مثل اینکه از مادرش بخواهیم برای خوردن یک فنجان قهوه دوازده ساعت انتظار بکشد.


س.ن:

یاد قانون نسبیت خودم افتادم! 

میگه شما اگر در یک ظهر پاییزی پنج دقیقه توی خوابگاه بخوابید بعد از اینکه چشم باز می کنید ستاره ها در دل آسمان می درخشند!!

اما اگر در همان ظهر پاییزی سر کلاس حضرت استادی دو ساعت بخوابید هنگامی که چشم باز می کنید استاد گرام به تازگی درب ماژیک را جدا کرده! که شروع کند به درس دادن!!!


این جناب بی نام هم از خوبان روزگارند که تازه تشریف آوردند. پیشنهاد ویژه وبلاگی آقاگل :))