- آقاگل
- جمعه ۲ بهمن ۹۴
شاید عجیب ترین کلمه و در عین حال بی مفهوم ترین واژه ادبیات جهان! نبود نور و روشنایی را شب گویند!
واژه ای که ظاهرش پر است از آرامش و سکوت.
شبی که برای هر کس معنا و مفهومی دارد!
همین شب برای سربازی که در نقطه صفر مرزی است حکم طناب دار را دارد!
و همین شب برای آسمان کویر و چشمانی خیره بدان حکم آرامش را...
و همین شب برای پزشکان شیفت حکم کاری .... را دارد
و برای رانندگان حکم نان!
و برای عاشقان شاید حکم طلای ناب را!
و برای شکست خوردگان حکم چاه غم را.
عجب که یک واژه است و این همه اوصاف غریب...
بگذریم.
هرچه که هست با اولین شعله آفتاب صبح ناپدید خواهد شد
دو قدم مانده به صبح...
.
س.ن:
راستی شب برای شما چه معنا و مفهومی داره؟
جمعه ها موسیقی خوب بشنوید:
صبح آمده است (بودن و سرودن)- محمد معتمدی
