یکی از نصایح قدیمی پدربزرگم به ما نوه‌ها همیشه این بود که " هر کسی می‌تونه با کلنگ چاه بکنه، هنر اینه که با سوزن چاه بکنی!" 

این روزا معنی حرفش رو بهتر می‌فهمم. این روزها که درگیر زندگی هستیم و کمتر وقتی پیدا می‌کنیم که به علایق مون بپردازیم. یا کمتر وقت می‌کنیم کتاب بخونیم. یا حتی فیلم ببینیم! وقتایی که توی مترو هستیم، یا توی اتوبوس و تاکسی هستیم. یا استراحت‌های بعد از خوردن نهار و شام، وقتایی که اصطلاحاً بهشون می‌گیم وقت مرده، به این فکر می‌کنم که شاید بشه بهتر از این وقت‌های مرده استفاده کرد. 

شاید واقعاً بشه با سوزن چاه کند.

لااقل به امتحانش می‌ارزه.



حاشیه نویسی:

+فکر کنم الآن شادترین آدم روی زمین استاد شجریان باشه(به خاطر برد امشب رئال و هتریک رونالدو جلوی بایرن مونیخ)

ان شالله سلامتی کامل استاد. :))