دو کلمه حرف حساب

دو سه ترم آخر دانشگاه هم میاد و میره. باور کن. اصلاً این خط اینم نشون. اینم کلاه زرنشون.

سلام. :)

زنده باشین. :)

سلام.

ان‌شاءالله. :)

سری بعد میام آموزش می‌بینم :))

سلام رفیق. :)

سلام احمدرضا :)

سلام. عید شمام مبارک. :)

درد گلو سرفه اونم وسط گرمای زودرس تابستون خودش مصیبته. با این حساب خدا صبر ایوب بده فقط. :)

ان‌شاءالله که قبول باشه. :)

کلاس‌های تابستونی برگزار کن :))

بحث هواداری اگه مطرح باشه، همیشه هوادار میلان بودم و هستم. ولی بین تیم‌هایی که نوع بازیشون رو می‌پسندم، لیورپول و کلوپ قطعاً یکی از سه تای اوله. همینطور که مثلاً از بازی آژاکس هم خیلی خوشم می‌اومد. :)

با این حساب شدین یه مشت پوست و استخون یعنی؟ :)))

عید شمام مبارک. :)

به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد و اینا پس :))

بعد دیگه همینکه چایی رو با قند می‌خوری دو-هیچ از اونایی که چایی رو با پولکی و نبات و ... می‌خورن جلویی. 

اگر تعارف نبود الان می‌گفتم هیچی و درد. :))

چیه این کنکور؟ هرکی رو می‌بینی درگیر کنکوره. بابا من رو ببینین. عبرت بگیرین و سمت دانشگاه نیاید. :))

یه پستی گندوم نوشته بود دربارۀ سختی‌ها و پدیدۀ خستگی در علم استاتیک و عمران. الان منم چند وقتیه دچار پدیدۀ خستگی شدم. :)

سلام. عید شمام مبارک. :)

آقا شما چه خبر؟

سلام.

آدمه دیگه. یه روزایی دلش می‌خواد سحر خواب بمونه. یه روزایی دلش می‌خواد زرد بنویسه. یه روزایی هم دلش می‌خواد کامنت‌هایی که در جواب چه خبر میگن سلامتی رو بفرسته هرزنامه. :)))

اصلاً همۀ خبرا دست شما بچه محصلاست. ما خودمون یه عمر بچه محصل بودیم. می‌دونیم. :))

بعد میگن چرا تا دو روز تعطیل میشه همه میان سمت شهر ما. :)))

سلام. :)

چنگیز :)))))

نیازی به اجازه نیست. بزرگوارید :)

لب ساحل رو باید ظهر رفت. چایی هم برد. :))

بعدش هم باید منتظر رسیدن روز کنکور باشی؟ نه؟ :))

:))

سلام. :)

:))))

حیف که نون و نمک خوردیم. :)))

خب دیگه. آدم یهویی دلش تنگ میشه. :)))

فکر کنم بعضیا با خودکار زرد می‌نویسن. :)

:)))

سلام. 

به امید خدا :)

خب خودمم یه مدت دانشجو بودم. می‌دونم توی فرجه‌ها خبری از خوشی نیست. بخوای درس بخونی که فقط وقتت صرف درس میشه. درس هم نخونی، پیوسته عذاب وجدان درس‌ها همراهته. :)

اینجا هم گرمه. طوری که انگار پیوسته وایسادی روبروی تنور. آفتاب هم با زاویۀ 90 درجه می‌تابه. :|

دیگه وقتی نمونده :))

یکی از آرزوهای من اینه که برم روی سکوی نفتی و وسط ظهر چایی بخورم. :))))

:)))))

الان اگر بیان نیم‌نگاهی به پویش بچه‌ها داشته باشه، پیگیری می‌کنه که حریر بتونه مستقیماً متوجه فراخوانی شما بشه. 

پستی که سر و ته نداشته باشه. چیزی به مخاطبش اضافه نکنه. :)

پای پست‌های زرد بهتر می‌شه نشست و گفت و گو کرد. کیف میده :))

کدوم هوای خوب؟ از همون وسطای اردیبهشت بود که ما وارد تابستون شدیم. خوبه که شربت خاکشیر هست فقط. :)

راستش متوجه بخش اول صحبتت دربارۀ فلسفه و عرفان نشدم. 

زنده باشی.

خوب که نگاه کنی، درس و مدرسه واقعاً هیچی به ما اضافه نمی‌کنه. من خودمم ریاضی بودم. بحث که داری می‌کنی مدت‌ها دغدغه‌ای بوده که باهاش کلنجار رفتیم. کتاب ادبیاتی که مال دبیرستانه باید چکیده‌ای از ادبیات جهان و ادبیات ایران به ما ارائه بده. ولی واقعیت چیه؟ اینکه ما بعد از هفت سال راهنمایی-دبیرستان و پیش‌دانشگاهی محض رضای خدا نمی‌تونیم حتی یه غزل حافظ رو درست بخونیم. خوندن گلستان سعدی رو هم بلد نیستیم. بقیۀ متن‌های کهن خودمون که بمونه. از ادبیات جهان هم بیچر استو رو فقط می‌شناسیم و چندتا نویسندۀ پیش پا افتاده و گمنام دیگه. کتاب دستور زبا هم که یه شوخی مسخره بود. پر از اطلاعاتی که بعد شش سال گذروندن وقت توی دبیرستان هیشکی نمی‌دونست چرا رسم‌الخط برای ما اهمیت داره. چرا نباید به رو ب و که رو ک بنویسیم. یا هکسره چیه و چه موقع باید از ه استفاده کرد و چه موقعی باید از کسره بهره برد. عملاً هیچی بهمون اضافه نمی‌کنه که نمی‌کنه. 

خوش گذروندن رو توی دانشگاه هم همینه. :)))

خواهش می‌کنم. :)