فارسی شکر است!!!!

با کسب اجازه از آقای جمالزاده عزیز.

روش های نوین حرف زدن در وب!!!

slm

TOY

TNT

CU

ASAP

FC

TNX

...

دوستان نترسید، اسامی بالا مواد منفجره یا شیمیایی نیستند!!!!

این ها حروفی هستند که با کنار هم قرار گرفتنشان جملات پر مغزی را بیان می کنند!!

و این از عجایب روزگار ماست!

س.ن: چند روز پیش با یک دوست در فضای سایبری(همون مجازی فارسی خودمون) حرف می زدم:

- slm(سلام)

--سلام

-hac(حال و احوالت چطوره)

- قربان شما بدک نیستیم عزیز

-ckm( چه کارا میکنی)

- هیچ دعا گوییم،چه خبر، شما خوب شدی؟

-knsb( خبری نیست سلامتی بهترم)

- خب خدارو شکر

-kns(کاشون نمیای سعید؟)

- چرا احنمالا چهارشنبه بیام

-pc(پس میبینمت)

- آره اگه خدا قبول کنه!!!

...

(به دلیل خصوصی بودن مکالمات از درج آنها معذوریم!!!)

...

-tnt

تی ان تی؟ میخوای چیکار؟ کجارو میخوای منفجر کنی؟

-tnty=till next time(تی ان تی یعنی تا دفعه بعد)

آهان!، اوکی!!! فهمبدم . هم چنین

-bbnb(باید برم نون بگیرم)

- باشه برو ب سلامت

-fgb(فعلا گود بای"همون خداحافظ خودمون")

- اوکی تنکس الات سی یو لیتر نایس تو میت یو در ایز اسلایس بنانا!!!!!

- fpbda(فارسی را پاس بدارید دوست عزیز)!!!!

- اوکی یو هوو گود نایت مای فرند!!!

- mmm(مسخره میکنی منو؟)!!!!

- یس یس اگزکتلی

-fbkm( فقط بیای کاشون میکشمت)

- اوکی اوکی هرچه از فرند رسد ایز گود!!!

....

پس از این مکالمه دوست محترم بنده بطور خودجوش آف(مترادف خوب فارسی یافت نشد) شد و تا به امروز خبری از او ندارم!!!!

از یابنده تقاضا میشود در صورت یافتن این دوست محترم با من تماس بگیرد.

"تنکیو"!!!!

mavdmgd!!!؟؟؟؟!!!!!

تب سعدی یا طبع سعدی!

در اینکه چرا روز سعدی در اردیبهشت واقع شده است هم بسیار شک و تردید است؟

بعنوان مثال چرا روز مولانا و حافظ در ماه مهر واقع شده اند؟

حقیقتا من به این مسئله بسیار مشکوکم، چرا سعدی که شعر های عاشقانه بسیار داشته، باید روزش را در این ماه گرامی دارند؟

که از قضا این ماه را ماه گل و بلبل گویند و اطبا نیز تاکید بسیار داشته اند که در این ماه بیماری سرخک بسیار شایع است.

آیا صرفا جهت سوق دادن جوانان برومند به سمت فرهنگ انتخاب و ازدواج نبوده است؟

آیا سعدی خود جزو اجرا کنندگان سیاست های افزایش جمعیتی آن زمان نبوده است؟

باری ، از این ها که بگزریم سوالی سخت ذهنم را مشغول نموده، آیا اگر فردا روزی روز "مهندس" بود باید همه بیایند و از کتاب " ریاضی مهندسی" مطلبی را به اشتراک بگذارند؟؟؟؟؟

یا اگر روز پرستار بود باید مطلبی از کتاب " آموزش پرستاری در خانه" را به اشتراک گذارد؟ 

.

نکته آخر اینکه این مطلب صرفا پیرو قولی که دیشب به دوستان دادیم نگاشته شده و ارزش دیگری ندارد.

................

از خزعبلات دانشجویی مان که بگزریم الحق کار شیخ اجل همواره درست بوده و خود به شخصه به جای دیوان حافظ!! گلستان شیخ را در کنار داریم و گاها با همین گلستان فال ها زده ایم که نگو و نپرس!!!!.

و این فال امشب ما:

جوانی خردمند از فنون فضایل حظی وافر داشت و طبعی نافر چندان که در محافل دانشمندان نشستی زبان سخن ببستی باری پدرش گفت ای پسر تو نیز آنچه دانی بگوی گفت ترسم که بپرسند از آنچه ندانم و شرمساری برم.

نشنیدى که صوفیى مى‌کوفت 

زیر نعلین خویش میخى چند؟

آستینش گرفت سرهنگی 

که بیا نعل بر ستورم بند

نهضت بیداری عاشورایی

در این ماه بیایید هر روز یک ویژگی خوب را در خودمان نهادینه کنیم.

تا نشان دهیم شیعه کیست.

اندیشه شیعه چیست.

که اثبات کنیم بهترینیم در همه ی زمینه ها

اخلاق

اعمال

افکار

فرهنگ

و ...

بیایید تمرین کنیم که دروغ نگوییم

تهمت نزنیم

غیبت نکنیم

به پیرمرد عابر کمک کنیم.

نیازی نیست که ایده آل باشیم اما سعی کنیم انسانیت را در روح جامعه احیا کنیم

.

یادمان نرود امام حسین برای چه قیام کرد؟

انسانیت، آزادگی، نماز

پس انسان باشیم آزاد زندگی کنیم و  در هر حالی خدا را فراموشمان نشود. 

خدایا توفیق آدم شدن را در این ماه نسیب ما گردان.

رفتگر

در آستانه حلول ماه محرم و شروع عزاداری حسینی....

بلوغ فرهنگی

فرهنگ اساسا چیز خوبیست برای اینکه هر وقت دیدی یه جای کار میلنگه بگی تقصیر فرهنگه!

تقصیر بی فرهنگیه!

فرهنگشو وارد نکردیم؟!!!

فرهنگشو ندارن!!!

بی فرهنگ!!!

 اساسا فرهنگ چیز خوبیست تا هر وقت جلوی کسی کم می آوریم بگیم فلانی فرهنگ نداره!!!

اما ...

در همین راستا منتقدین من از این پس نه تنها خرند!!!

بلکه بی فرهنگ نیز می باشند!!!

"و ما ادراک الفرهنگ": و شما چه دانید که فرهنگ چیست؟!؟!؟!؟

دوران بازنشستگی!!!

 گاه می شود انسانیت را پرینت کرد و به شیشه چسباند….
 مرد کتاب فروش روی شیشه نوشته: "متناسب با در آمد شما کتاب دلخواه موجود است. اگر نه, کتاب را به امانت ببرید."
 آدرس: اتوبان نواب- بالاتر از میدان جمهوری- بین آزادی و کلهر
  

عزاداری حسینی - بایدها و نبایدها-1

پایگاه اینترنتی رادیو بین المللی چین (CRI) به نقل از منابع داخلی نوشت: «همزمان با نزدیک شدن به ماه محرم، نگاهی به طبل‌های در معرض فروش در حوالی راسته پارچه فروش‌های بازار تهران این سؤال را به ذهن متبادر می‌کند که این طبل‌ها ساخت کدام کشور است؟ پاسخ به این سؤال را در برچسب‌هایی که "MadeinChina" رویشان نقش بسته، می‌توان دریافت.»

 

 

این منبع دولتی ادامه داد: «کشور چین بزرگترین مبدأ طبل‌های وارداتی ایران در نیمه نخست امسال بوده است. قیمت این طبل‌ها بر اساس سایزشان متفاوت است و گاهی نیز طبل‌های ساخت ایران به چشم می‌خورد.

بر اساس مشاهدات، جنس این طبل‌ها عمدتا از استیل و آهن است و چوب استفاده شده در آن‌ها نیز "توپوز" نام دارد. بر این اساس، متوسط قیمت یک طبل کوچک 63 هزار تومان است، اما قیمت این کالا به طور میانگین از 90 هزار تومان تا 600 هزار تومان متغیر به نظر می‌رسد.»

 

 

 

 

بر پایه گزارش مذکور، «آمار واردات طبل در ششماهه اول سال جاری گویای این است که چین به لحاظ وزنی اولین صادرکننده این کالا به ایران است. امارات متحده عربی نیز به لحاظ ریالی و ارزش دلاری بزرگ‌ترین صادرکننده طبل‌ به ایران بوده است. البته کشورهای دیگری هم در این میان تلاش کرده‌اند در بازار ایران جایی برای طبل‌های خود پیدا کنند؛ از جمله: هلند، ترکیه و آلمان.»

 

 

رادیو چین خاطرنشان کرد: «مجموع طبل‌های واردشده به ایران در ششماهه نخست سال جاری، ارزشی معادل 458 میلیون و 359 هزار ریال معادل 17 هزار و 736 دلار داشته‌ است. موضوع قابل توجه این است که علی‌رغم مشاهده طبل‌های ژاپنی در بازار ایران، در میان کشورهای صادرکننده طبل به ایران نامی از کشور ژاپن دیده نمی‌شود که این شائبه را به وجود می‌آورد که طبل‌های ژاپنی از مبادی غیررسمی عبور داده شده‌اند.»

آخرین دو شنبه مهر با یاری مهربان

قسمت اول

 ساعت پنج کلاس دارم و با عجله آماده می شوم تا به سرویس های ساعت چهار برسم. ساعت چهار و پنج دقیقه است، پانزده دقیقه وقت دارم.  با سرعت نور لباس می پوشم و از اتاق بیرون میزنم، ساعت چهار و پانزده دقیقه است. فقط پنج دقیقه وقت دارم که به درب پایین دانشگاه  برسم. اما خیالم راحت است که اینجا ایران است و طبق روال هر روز حداقل حرکت اتبوس ها با پنج تا ده دقیقه تاخیر خواهد بود. ساعت  چهار و بیست دقیقه است! تنها صد متر با درب فاصله دارم! با تعجب میبینم که اتوبوس ها به راه افتاده اند که بروند!!!

  با شتاب تمام میدوم!

  اما نه! فایده ای ندارد که ندارد.

  جا مانده ام!!!

  چند لحظه ای مات و مبهوت اطراف را می نگرم، بنری نظرم را جلب می کند:

  "شب شعر باران- با حضور استاد هوشنگ مرادی کرمانی- تالار وحدت-ساعت شانزده"!!!!

  گل از گلم می شکفد.

  بار دیگر سراسیمه به راه می افتم، پیرمردی از کنارم میگذرد، چهره اش آشناست!

  آدرس تالار را می خواهد. به او میگویم که "پدر جان همراه من بیا."

  در بین راه چند کلمه ای بینمان رد و بدل می شود. پیرمرد خوب ، فهمیده و با تجربه ای به نظر میرسد!

  به نزدیکی تالار که می رسیم جمعیت به طرف من و پیرمرد هجوم می آورد، دلیلش را نمی دانم، ترس برم داشته است!

  پیرمرد لبخند زیبایی به من میزند و صمیمانه تشکر می کند. حال دیگر او را به جا می آورم!

  او خود هوشنگ مرادی کرمانیست!!!

  این بار بیش از پیش مبهوت شده ام...

  دیگر فرصتی برای عذر خواهی پیدا نمی کنم، فقط پیرمرد را می بینم که در میان جمعیت گم شده است و من در میان جمعیت له  می  شوم!!!

 

  قسمت دوم:

  تالار غرق در جمعیت است، مجری حضور استاد را خوش آمد می گوید و از ایشان جهت شروع مراسم کسب اجازه می کند.

  در ابتدا از آقای مجتبی احمدی دعوت می شود که به روی صحنه بیاید و شعری بخواند. خوب میشناسمش، طنز پردازی از خطه  کرمان که  چندی پیش در تلویزیون و برنامه قند پهلو نیز حاضر بود.

  چهره اش بسیار دوست داشتنی است. در ابتدا شعری می خواند در مورد قصه های مجید:

  "این سیاه این سپید کرمانی است

  این هراس این امید کرمانیست

  بنویس آی اصفهانی ها!

  قصه های مجید کرمانی است."

  و سپس شعر "سال هزار و چهار صد و چهاره" را می خوانند.

  پس از ایشان دیگر دوستان دانشجو نیز شعر هایشان را می خوانند. این داستان ادامه می یابد تا زمان اذان.

  پیرمرد به آرامی از جایش بلند می شود، با لبخندی که بر لب دارد باز به سمت من می آید که در همان ردیف جلویی نشسته ام.

  - "جوون کجا می شود نماز خواند؟"

  دیگر حضار با تعجب استاد را می نگرند و باز این منم که مات و مبهوت اطرافم را می نگرم!

 

  قسمت سوم:

  نوبت داستان خوانی پیرمرد است، با همان لبخند زیبا و چهره ای آرام از پله ها بالا می رود، سلام می کند و بعد شروع به صحبت  کردن  می کند.(به دلیل بهت نویسنده این قسمت از نوشته مخدوش شده است...)

  پس از اتمام سخنرانی استاد حس می کنم که بیش از چهل کتاب را به طور فشرده خوانده ام!!! 

  حس زیبائیست و غیر قابل وصف!

  جلسه که تمام می شود باز جمعیت به طرف استاد حجوم می آورند. من نیز از جا برمیخیزم و به طرف پیرمرد می روم. همه به  دنبال این  هستند که چند کلمه ای با استاد صحبت کنند و یا از او امضاء بگیرند. پیرمرد با بردباری تمام به سوال ها پاسخ می دهد  و با تک تک بچه ها  عکس یادگاری می اندازد.

 ساعت تقریبا هشت شب است، جمعیت کم کم سالن را ترک کرده اند و فقط چند نفر اطراف استاد را گرفته اند. یک بار دیگر چشم هایمان در  هم گره می خورد، و باز آن لبخند زیبا!

    این بار کمی جرئت پیدا می کنم و پیش می روم، صمیمانه به استقبالم می آید و دستم را با دستان پینه بسته اش می فشارد.

 مجال حرف زدن به من نمی دهد.

 "خب جوون، ممنون که امشب نقش علائم راهنمایی را برای من بازی کردی"!

 میخندد.

و  این خنده آخرین چیزیست که از پیرمرد در خاطرم مانده است. و براستی بهترین هدیه ای بود که می توانستم از استاد بگیرم. 

   ای کاش باز هم فرصتی دست دهد تا به خدمت این استاد بزرگوار و پیرمرد دوست داشتنی برسم.

  ای کاش...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

س.ن: از آنجایی که مطلب فوق صرفا یک نوع اشتراک گذاری خاطره است پس دوستان اگر مشکل نگارشی و یا ویرایشی در متن مشاهده کردند بر ما ببخشایید.

در ضمن متاسفانه کمی کیفیت فایل صوتی پایین است.