- آقاگل
- دوشنبه ۱۸ اسفند ۹۳
- ۰ نظر
صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم
وانگه همه بت‌ها را در پیش تو بگدازم
صد نقش برانگیزم با روح درآمیزم
چون نقش تو را بینم در آتشش اندازم
تو ساقی خماری یا دشمن هشیاری
یا آنک کنی ویران هر خانه که می سازم
جان ریخته شد بر تو آمیخته شد با تو
چون بوی تو دارد جان جان را هله بنوازم
هر خون که ز من روید با خاک تو می گوید
با مهر تو همرنگم با عشق تو هنبازم
در خانه آب و گل بی‌توست خراب این دل
یا خانه درآ جانا یا خانه بپردازم
س.ن: هم نوا با تار استاد علیزاده و نوای گرم استاد ناظری و شعر ترب انگیز حضرت مولانا.
دیگر حرفی برای گفتن نمی ماند حقیقتا...
باید همه گوش شد و شنید...
