- آقاگل
- پنجشنبه ۶ فروردين ۹۴
- ۰ نظر
ای خوش آن روز که در صفحه شطرنج دلت
شاه بودم و با کیش رخت مات شدم
س.ن: یادگاری از یک دوست شطرنجی! در صفحه فوتبال!!!!
- آقاگل
- دوشنبه ۱۸ اسفند ۹۳
- ۰ نظر
صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم
وانگه همه بت‌ها را در پیش تو بگدازم
صد نقش برانگیزم با روح درآمیزم
چون نقش تو را بینم در آتشش اندازم
تو ساقی خماری یا دشمن هشیاری
یا آنک کنی ویران هر خانه که می سازم
جان ریخته شد بر تو آمیخته شد با تو
چون بوی تو دارد جان جان را هله بنوازم
هر خون که ز من روید با خاک تو می گوید
با مهر تو همرنگم با عشق تو هنبازم
در خانه آب و گل بی‌توست خراب این دل
یا خانه درآ جانا یا خانه بپردازم
س.ن: هم نوا با تار استاد علیزاده و نوای گرم استاد ناظری و شعر ترب انگیز حضرت مولانا.
دیگر حرفی برای گفتن نمی ماند حقیقتا...
باید همه گوش شد و شنید...
- آقاگل
- شنبه ۱۶ اسفند ۹۳
- ۰ نظر
س.ن: باور بکنید یا نه خود حضرت مولانا به بنده حقیر الهام کردند این شعر را، در عالم خواب و رویا بعد از یک روز سخت کاری
( جالبه جمعه همه میرن استراحت ما سختیامون جمعه است!!!!)
"زین همرهان سست عناصر دلم گرفت
شیر خدا و رستم دستانم آرزوست
جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او
آن نور روی موسی عمرانم آرزوست
زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول
آن‌های هوی و نعره مستانم آرزوست
گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام
مهرست بر دهانم و افغانم آرزوست
دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما
گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست"
آخر نوشت: تقصیر ما نیست جناب مولانا فقط این چند بیت را در ذهن ما جاری ساختند و رخت بر بستند و شتافتند که بیابند آنچه یافت می نشود!!!
- آقاگل
- پنجشنبه ۱۶ بهمن ۹۳
- ۳ نظر
کرده ام از
دستِ ایـن فرهنگ، هنگ!گشته
از عشقت دلِ دلتنگ، تنگ
بعدِ
«شیرین» شد تب «فرهاد»، حاد(این خبر را مرکز امداد، داد !)
گفـت
در پیشت شبی کفاش فاش:هست
گویا معبر خشخاش، خاش!با
عبورت می شود جالیز، لیزجعفری
می رقصد و گشنیز، نیز!بـا
نگاهت می زند «عطار»، تار«مولوی» غش کرده و «گلزار»، زار
می
شود در گردنت زنجیر، جیرمی
کُند در دست تو کفگیر، گیرهر که
بر اشعار من خندید، دیدمی
شود با یادِ تو تبعید، عید!کرد
پیشت آدم سالوس، لوسبا تو
شب ها می شود کابوس، بوس!کیمیا
کردی و شد شاغول، غول!!با
کلامت می خورَد «شنگول»، گول!وقت
خشمت می شود «تیمور»، موررفته
«نادر» تا حد مقدور، دور!چون به
حرف آیی شود خاموش، موشگفته
هایت را کند خرگوش، گوش!!می
کُنی از بهر ما اندام، دامپیش
زلفت می شود «خاخام»، خاماین
خبر را می زند نجار، جار:هست در
اطراف تو بسیار، یارکاسه
ات را می زند ابلیس، لیس(هست بخش دوم ساندیس، دیس!!)
گشته
ام از دست استدلال، لالرفته
گویا از دل «خوشحال»، حال امیرحسین
خوشحال
- آقاگل
- يكشنبه ۵ بهمن ۹۳
- ۲ نظر
در میان مطالعات مان این بار سرکی کشیدیم به غزلیات شمس دوست داشتنی و از قضا از دل کتاب این غزل بیرون جهید!!!
دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
چو نیک نگریستم دیدم که جناب مولانا هم دستی در زدن فال و نمایاندن واقعیات داشته اند گویا!!!
و در باب همین غزل و همین بیت باید بگویم حقیقتا نسل انسان ها و انسانیت ها رو به انقراض است و دیری نپاید که شاهد انقراض نسل آدمی باشیم!( نگویید که جمعیت انسان ها بالغ بر چند میلیارد است! بحث بر سر انسانیت است نه حیوانیت ناطق!!!)
دست مریزاد یا شیخ
- آقاگل
- جمعه ۲۸ آذر ۹۳
- ۱ نظر
تحریم نکن دل مرا از بویت
ای گل نفس لطیف خود را بفرست
این پیشنهاد من: «غنی‌سازی عشق»
لطفا نظر شریف خود را بفرست
من منتظرم تا به توافق برسیم
امشب دو لب ظریف خود را بفرست...
آخرین مطالب
- کانال تلگرامی آقاگل | دو تا مانده به آخر!
- برخیز تا یک سو نهیم این دلق ازرق فام را
- برای تمام کلاه ایمنیها
- یک مهمانی سه نفره
- هفتۀ کتاب و کتابخوانی اینترنتی
- از فلفلی تا آتش بدون دود | یادداشت مناسبتی هفتۀ کتابخوانی
- در ستایش روزانه نویسی
- دیگر حوصلهمان از این زندگی سر رفته
- چهل و یکم- حمید بابایی
- نقدی به جامعهای که سالهاست گرفتار نژادپرستی است
موضوعات
-
خودنوشت نگاری
(۴۸۰)
- طنزنگاری (۲۴)
-
شعر نگاری
(۲۳۸)
- فوتولوگ نگاری (۱۹)
- داستان کوتاه (۳۵)
-
کتاب نگاری
(۱۵۹)
- تذکرة الأولیاء (۳۷)
- شاهنامه نگاری (۱۳)
- عکس نگاری (۴۳)
- ورزش نگاری (۳۰)
- فوتبال نگاری (۶۰)
-
مذهب نگاری
(۱۶۲)
- عاشورا (۱۹)
-
رمضانیه
(۱۳۴)
- سی سحر سی دقیقه با کتاب (۲۷)
- مناجات سحرگاهی (۲۷)
- آهنگ نگاری (۴۲)
- فیلم نگاری (۲۲)
-
وبلاگ نگاری
(۷۲)
- مهمان نگاری (۲)
- سفرنامه نگاری (۷)