دو کلمه حرف حساب

آنگاه آموزگاری گفت: با ما از آموزش سخن بگو.

و او گفت: هیچکس نمی‌تواند چیزی را بر شما آشکار کند مگر آنچه را که در سحرگاه دانش شما نیم خفته بوده باشد.

آموزگاری که در سایه معبد در میان شاگردانش راه می‌رود از دانش خود چیزی به آن‌ها نمی‌دهد. از ایمان خود و از مهر خود می‌دهد.

اگر به راستی دانا باشد، از شما نمی‌خواهد که به خانه دانش او در آیید، شما را به آستانه ذهن شما راهبری می‌کند.

ستاره شناس می‌تواند از دریافت خود در باره افلاک با شما سخن بگوید اما نمی‌تواند دریافت خود را به شما بدهد.

آوازه خوان می‌تواند از آهنگی که در سراسر فضا مترنم است ترانه‌ای برای شما بخواند، اما نمی‌تواند گوشی بدهد که آن آهنگ را می‌گیرد. یا صدایی که آن را باز می‌سازد.

و آن که در دانش اعداد استاد است می‌تواند برای شما از جهان وزن‌ها و اندازه‌ها سخن بگوید ولی نمی‌تواند شما را به آن جهان ببرد زیرا که بینش یک فرد بال‌هایش را به فرد دیگری نمی‌دهد.

و همان گونه که یکایک شما در دانش خداوند تنها هستید، یکایک شما در دانش خود از خداوند و دریافت خود از زمین تنها خواهید بود.

"پیامبر"

"جبران خلیل جبران"

س.ن1- عکس از اینستاگرام آقا معلم بیان، از جمله معلمان عاشق.

س.ن 2- به تازگی‌ متوجه شدم آدم‌ها دو دسته هستند. یا معلم‌ هستند. یا نمی‌دونند که معلم هستند. پس روز همگی مبارک باشه.

س.ن3 به طور خاص تبریک به چند تن از دوستان خوبم که کارشون و عشقشون همیشه معلمی است:

آقا معلم(مهرجان)

آقای سه نقطه

فاطمه خانم وبلاگ خانه من

آقا مهدی

امیدوارم هرجایی هستید سرتون سبز و دلتون شاد و همواره موفق و موید و مظفر و منصور باشید و دانش آموزاتون عاشقتون باشند.

عجب سروی عجب ماهی عجب یاقوت و مرجانی

عجب جسمی عجب عقلی عجب عشقی عجب جانی

عجب حلوای قندی تو...

دیوان شمس

(احمدرضا)

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست...

جال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست...

حافظ

(آبان دخت)

ما هردو می رویم ازین رهگذر،ولی

تو می روی به حجله و من می روم به گور

هوشنگ ابتهاج

(گربه بنفش)

من آن پیرم ک شیران را به بازی بر نمی گیرم
تو آهو وش چنان شوخی که با من می کنی بازی...

شهریار

(N.K)

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم...

سعدی

(خورشید)

توی آینده ای رقم خورده

می نشینی و جات "مفعول" است

بعدِ یک عمر زندگی کردن

می شوی "فاعلی که مجهول است!"

پرتو پاژنگ

(خورشید)

روزها گر رفت گو رو باک نیست

تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست

مولوی

(کامران نیرومند)

روزگاری شدو کس، مرد ره عشق ندید

حالیا چشم جهانی نگران من و توست…

هوشنگ خان ابتهاج

(فاطمه)

تپیدن ، سوختن، در خاک و خون غلطیدن و مردن

بحمدالله که درد عاشقی تدبیرها دارد…

(سمیرا)

کودتایی شده در من ، غزلی گُل کرده

گره یِ روسری اش را نَکُند شُل کرده

"رنگ رُخسار خبر میدهد از سِرِّ درون"

دختری قَلبِ مرا سخت چَپاوُل کرده

سعیدشیروانی

(واران)

چه خواهد کرد با ما عشق؟!پرسیدیم و خندیدی

فقط با پاسخت پیچیده تر کردی معما را

فاضل نظری

(گربه بنفش)

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا

متحیرم ندانم ک تو خود چ نام داری

سعدی

(N.k)

متن خبر ک یک قلم بی تو سیاه شد جهان

حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردنست

شهریار

(N.K)

بیش از این دیوانه هارا محو لبخندت نکن

گونه ات با این وجاهت،چال می خواهد چه کار...؟

لاادری همایونی

(سمیرا)

گفته بودی بشوم مست و دو بوست بدهم

وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نه یک

حافظ

(سمیرا)

با آن همه دلداده دلش بسته ی ما شد

ای من به فدای دل دیوانه پسندش

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت..

آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو

مولوی

(سمیرا)

دور گردون گر دوروزی بر مراد ما نرفت

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور...

حافظ

(N.K)

زندگی عالی عالیست اما دراین بین..

حال من مثل درختی است که هیزم شده است

لاادری همایونی

(سمیرا)

سایه ها زیر درختان در غروب سبز می گریند..

شاخه ها چشم انتظار سرگذشت ابر،

و آسمان چون من، غبارآلود دلگیری.

باد بوی خاک باران خورده می آرد.

سبزه ها در رهگذار شب پریشانند.

آه، اکنون بر کدامین دشت می بارد؟

باغ، حسرتناک بارانی ست،

چون دا من در هوای گریه ی سیری..

استاد عزیز جان و دل.. سایه

(خورشید)

من دهان باز نکردم که نرنجی از من

مثل زخمی که لبش باز به لبخند نشد....

فاضل نظری

(ف.ع)

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد ...

ابری که در بیابان بر تشنه‌ ای ببارد

سعدی

(سوژه نگار)

دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند

دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد

حافظ

(سمیرا)

عاشقی،کار دل مصلحت اندیشان نیست

قدم اول این راه،جگر می خواهد...

قاسم نعمتی

(N.K)

تنها تو که باشی کنار من دلم قرص است

اصلا تمام قرص ها جز تو ضرر دارند

امید صباغ نو

(سمیرا)

شیطنت های من دیوانه را جدی نگیر

پشت این لبخندها سی سال غم دارم رفیق

امید صباغ نو

(سمیرا)

ما اختلافات ظریفی داشتیم، اما

از ماجرای تلخ مان دنیا خبر دارد

ای کاش تیم هسته ای هنگام برگشتن

تحریم های بین ما را نیز بردارد!

لاادری همایونی

(سمیرا)

ﺧﺪﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻫﺎ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﻫﺴﺖ

ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺳﺮﺥ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﯿﺐ ،ﺳﯿﺐ ﻣﻦ ﺑﺎﺷـﺪ

ﺣﺴﻮﺩ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﺴﯽ به غیر ﺧﻮﺩﻡ

ﻏﻠﻂ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺨــﻮﺍﻫﺪ ﺭﻗﯿﺐ ﻣﻦ ﺑﺎﺷــﺪ....

لاادری همایونی

(سمیرا)

تو تقصیری نداری؛ من زیادی عاشقت هستم

همین باعث شده با هر نگاهی زود می لنگم

لاادری همایونی

(سمیرا)

خدای من حواسش را به "من" داده که ننویسد

گناه گاه گاهم را به پای عده ای دیگر!

کنارم هستی و من با حضورت دلخوشم، اما-

نمی دانم که میسوزد کجای عده ای دیگر!

لاادری همایونی

(سمیرا)

دمی با دوست در خلوت ب از صد سال در عشرت

من آزادی نمی خواهم ک با یوسف ب زندانم...

سعدی

(N.K)

آن که می گوید قیامت برنمی خیزد کجاست؟

تا در آن مژگان تماشای صف محشر کند؟!

صائب

(منتظر اتفاق های خوب)

سپردم هرچه داشتم را به خدا اما...

خدای گله خدای گرگ ها هم هست

لاادری همایونی

(سمیرا)

کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش

ولی آهسته می گویم الهی بی اثر باشد...

لاادری همایونی

(N.K)

پیری و طفل مزاجی به هم آمیخته ایم

تا شب مرگ به آخر نرسد بازی ما

صائب تبریزی

(خورشید)

35

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش..

حافظ

(خورشید)

36

عجب آمدم که: بعضی ز تو غافلند، مردم

مگر از ره بصارت خللیست در بصرها؟

اوحدی

(خورشید)

37

چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد

من نه انم که زبونی کشم از چرخ فلک!

حافظ

(سمیرا)

38

گفتم چشمم... گفت به راهش می‌دار...

گفتم جگرم... گفت پر آهش می‌دار...

گفتم که دلم... گفت چه داری در دل؟...

گفتم غم تو... گفت نگاهش می‌دار....

ابوسعیدابوالخیر

(خورشید)

39

شبیه قطره بارانی که آهن را نمی فهمد ...

دلم فرق رفیق و فرق دشمن را نمی فهمد!

زنده یاد نجمه زارع ...

(سوژه نگار)

40

بخدا در دل و جانم نیست

هیچ جز حسرت دیدارش

سوختم از غم و کی باشد

غم من مایه آزارش

فروغ فرخزاد

(سمیرا)

41

لحظه ها را دریاب

چشم

فردا کور است

نه چراغیست در آن پایان

هر چه از دور نمایانست

شاید آن نقطه نورانی

چشم گرگان بیابانست

فروغ فرخزاد

(سمیرا)

42

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

حافظ

(خورشید)

43

ته که نوشم نه‌ای نیشم چرایی

ته که یارم نه‌ای پیشم چرایی

ته که مرهم نه‌ای بر داغ ریشم

نمک پاش دل ریشم چرایی

باباطاهر

(خورشید)

44

بیزدن ده بیر موْمکوْن اوْلسا یاد ائله‬‬

‫آچیلمیان اوْرکلرى شاد ائله

شهریار

(خورشید)

45

باید گریست در غمِ شهری که اندر آن،

مشتی اسیر گریه به آزاده ای کنند

حسین جنتی

(خورشید)

46

همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس

که دراز از ره مقصد و من نوسفرم

حافظ

(م.ش)

+این جا که منم قیمت دل هر دو جهان است

آنجا که تویی در چه حساب است دل ما؟

صائب

(م.ش)

+چه حسن اتفاقی اشتراک ما پریشانی است

که هم موی تو هم بغض من اینک شانه میخواهد

سجاد رشیدی پور

(م.ش)

+راهی به خدا دارد خلوتگه تنهایی

آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی

شهریار

(م.ش)

چنین که یخ زده تقویم ها اگر هر روز

هزار بار بیاید بهار کافی نیست

فاضل نظری

(شکوفه)

کاش فصل پنجمی در راه بود

کاش نامش فصل وصل ماه بود

افشین یداللهی

(شکوفه)

خوانیست درین خانه، گسترده به خون دل

لوزینهٔ او وحشت، پالودهٔ او سودا

اوحدی

(خورشید)

ای تپیدن بعد مرگم آنقدر همّت گمار

کز غبار خود صدای بال بسمل بشنوم

مولوی

(کازیمو)

دلم تپید، چه بهتر؛ نبود و گوش نداد

به این پرنده که آوازش از حصار گذشت

رسید رود به دریا، خزید در بغلش

ولی نگفت چه در هول آبشار گذشت.

لاادری همایونی

(سمیرا)

یوسف من نکن گله از غم و درد بی کسی ...

قافله پشت قافله در سر چاه میرسد....

(گندوم)

ای آفتاب، ای آسمان، ای دریا، ای باران،

ای درخت، و ای پرندگان

شما را به که سوگند دهم، که من در افقِ

پنجره‌ی این کلبه‌ی تاریک هیچ زورقی را

در ساحل دریای خروشان شعر و شاعری، برای خود نمی‌بینم

من این سیب تلخ حقیقت را با نرگسم، هزاران بار، در باغچه‌ی تنهای دلم

به نظاره نشسته ام...

باران

(باران)

من مفاتیح الجنان را زیرو رویش کرده ام

نیست یک حرز و دعا
اندر دوامِ وصلِ تو...

لاادری همایونی

(منتظر اتفاقات خوب)

من تماشای تو می کردم و غافل بودم

کز تماشای تو خلقی به تماشای من اند

سایه

(خورشید)

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی

کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

حافظ

(خورشید)

من از برای مصلحت در حبس دنیا مانده ام

حبس از کجا، من از کجا، مال که را دزدیده ام؟

مولانا

(خورشید)

گفتا تو از کجایی کاشفته می نمایی؟

گفتم منم غریبی از شهر آشنایی

خواجوی کرمانی

(خورشید)

به کسی ندارم الفت ز جهانیان مگر تو

اگرم توهم برانی، سر بی کسی سلامت

رضایی کاشی

(خورشید)

گفتم بعد از آن همه دلها که سوختی،

کس می خورد فریب تو؟ گفتا هنوز هم..

رهی معیری

(خورشید)

ای جان و ای دو دیده بینا چگونه‌ای

وی رشک ماه و گنبد مینا چگونه‌ای

ای ما و صد چو ما ز پی تو خراب و مست

ما بی‌تو خسته‌ایم تو بی‌ما چگونه‌ای؟!

مولوی

(در انتظار اتفاقات خوب)

در کوی عشق جان را

در کوی عشق جان را

در کوی عشق..‌ جانرا باشد خطر اگرچه

جایی که عشق باشد، آنجا خطر نباشد

سلمان ساوجی

علیرضا قربانی..

(خورشید)

مستان زقید شنبه و آدینه فارغند

رو در پیاله، پشت به ایام کرده اند

صائب

(خورشید)

در کوی تو معروفم و از روی تو محروم

گرگ دهن آلوده یوسف ندریده

ما هیچ ندیدیم و همه شهر بگفتند

افسانه مجنون به لیلی نرسیده

در خواب گزیده لب شیرین گل اندام

از خواب نباشد مگر انگشت گزیده

سعدی

(آرورا)

دانی که آه سوختگان را اثر بود

مگذار ناله ای که برآید ز سینه ای...

سعدی

(خورشید)

من اگر مستم اگر هوشیارم

بنده چشم خوش آن یارم

بی خیال رخ آن جان و جهان

از خود و جان وجهان بیزرام...

مولانای جان

(منتظر اتفاقات خوب)

ما شیشه ایم و باک نداریم از شکن

شیشه هر آنچه می شکند تیزتر شود

ناصر موسوی

(منتظر اتفاقات خوب)

طلوع ناگهان‌ها، زیر آوار

غروب قهرمان‌ها، زیر آوار

کماکان می‌تپد با عشق مردم

دل آتشنشان‌ها زیر آوار

میلاد عرفان‌پور

(خورشید)

چشم بادامی و شیرین و خوش و بانمکی

چینی و تازی و ایرانی و هندوی منی

گوش تا گوش به صحرا بخرام و نهراس

شیرها خاطرشان هست که آهوی منی

مهدی فرجی

(آرورا)

من را به تو این نذر و دعاها نرسانند

ای کاش مهیا بشود، گاه گناهی ...

حامد عسکری

(آرورا)

در ازای نجات هم‌وطنش

زیر آوار سوخت جان و تنش

ضد آتش که بود اما کاش

ضد آوار بود پیراهنش

علی جلیلی

(N.K)

باش تا جان برود در طلب جانانم

که به کاری به از این باز نیاید جانم

سعدی

(نیمه سیب سقراطی)

عطر تو دارد این هوا

سر به هوا ترین منم

مریم قهرمانلو

(نیمه سیب سقراطی)

هر کس آزارِ منِ زار پسندید ولی

نپسندید دلِ زارِ من آزارِ کسی

شهریار

(نیمه سیب سقراطی)

من خسته چون ندارم، نفسی قرار بی‌تو

به کدام دل صبوری، کنم ای نگار بی‌تو

ره صبر چون گزینم، من دل به باد داده

که به هیچ وجه جانم، نکند قرار بی‌تو

سعدی

(خورشید)

حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش

در لشکر دشمن پسری داشته باشد...

حسین جنتی

(آرورا)

خسته ام مثل پسر بچه که درجای شلوغ

بین دعوای پـدر مـادر خود گـم شده است

خستـه مثل زن راضـی شده به مهر طلاق

که پس از بخت بدش سوژه ی مردم شده است

خسته مثـل پـدری کـه پسر معتـادش

غـرق در درد خمـاری شـده فـریـاد زده

مثل یک پیرزنی که شده سرباز عروس

پسـرش پیـش زنـش بـر سر او داد زده

خسته ام مثـل زنی حامله که ماه نهم

دکترش گفته به درد سرطان مشکوک است

مثل مردی که قسم خورده خیانت نکند

زنش اما به قسم خوردن آن مشکوک است

خسته مثل پدری گوشه ی آسایشگاه

کـه کسـی غیـر پـرستار سراغش نرود

خستـه ام بیشتر از پیـر زنـی تنهـا کـه

عیـد باشد نـوه اش سمت اتاقش نرود

خسته ام کاش کسی حال مرا می فهمید

غیر از این بغض که در راه گلو سد شده است

شـده ام مثل مریضی که پس از قطع امید

در پی معجزه ای راهی مشهد شده است

علی صفری

(N.K)

باران خاک گرفته است

زمان خاک گرفته است

خوابم خاک گرفته است

مینویسم: دوستت دارم

و این دوستت دارم

به سرفه ات می اندازد

علیرضا قاسمیان خمسه

(خورشید)

زمستان رفت اما :

پس از او نیز نامش را نگهدار

شکوه صبح و شامش را نگهدار

زمستان پیرمردی سالخورده است

بهارا ! احترامش را نگهدار

میلاد عرفان پور

(خورشید)

خبر داری ک شهری روی لبخند تو شاعر شد؟

چرا این گونه کافرگونه بی رحمانه می خندی..

فاضل نظری

(N.K)

شب‌ها که دریا می‌کوفت سر را

بر سنگ ساحل چون سوگواران

شب‌ها که می‌خواند آن مرغ دلتنگ

تنها تر از ماه بر شاخ‌ساران

شب‌ها که می‌ریخت خون شقایق

از خنجر باد بر سبزه‌زاران

شب‌ها که می سوخت چون اخگر سرخ

در پای آتش دل‌های یاران

شب‌ها که بودیم در غربت دشت

بوی سحر را چشم انتظاران

شب‌ها که غمناک با آتش دل

ره می‌سپردیم در زیر باران

فریدون مشیری

(خورشید)

عهد کردم که دگر می نخورم در همه عمر

بجز از امشب و فردا شب و شبهای دگر

چه به میخانه چه محراب، حرامم باشد

گر به جز عشق توام هست تمنای دگر

عمادخراسانی

(منتظر اتفاقات خوب)

آهای فلک که گردنت از همه مون بلندتره..

به ما که خسته ایم بگو خونه ی باهار کدوم وره؟

عمران صلاحی

(خورشید)

زندگی، گرمی دل های به هم پیوسته است

تا در آن دوست نباشد، همه دل ها خسته است.

فریدون مشیری

(محبوبه شب)

چه دلیلی دارد؟

که هنوز

مهربانی را نشناخته است؟

و نمی داند در یک لبخند،

چه شگفتی هایی پنهان است!

فریدون مشیری

(محبوبه شب)

دست از طلب ندارم تا کام من برآید

یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر

کز آتش درونم دود از کفن برآید

بنمای رخ که خلقی واله شوند و حیران

بگشای لب که فریاد از مرد و زن برآید

جان بر لب است و حسرت در دل که از لبانش

نگرفته هیچ کامی جان از بدن برآید

از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم

خود کام تنگدستان کی زان دهن برآید

گویند ذکر خیرش در خیل عشقبازان

هر جا که نام حافظ در انجمن برآید

حافظ

(خورشید)

شبان تیره امیدم به صبح روی تو باشد

و قد تفتش عین الحیوه فی الظلمات

سعدی

(خورشید)

آه دکتر! سرِ من درد بزرگی شده است

بره ی لعنتی ام عاشق گرگی شده است

سرد شد از تن من... دل به خیابان زد و رفت

گرگِ من بره نچنگیدهِ به باران زد و رفت...

آه دکتر! لبِ او «صبر و ثباتم» می داد

بوش «وقت سحر از غصه نجاتم» می داد!

آه دکتر! نفست گم شده باشد سخت است

نفست همدم مردم شده باشد... سخت است

آه دکتر! سرِ من درد بزرگی دارد

بره ام میل به بوسیدن گرگی دارد...

دکتر این بار برایم نمِ باران بنویس

دو سه شب پرسه زدن توی خیابان بنویس...

مهتاب یغما

(N.K)

یک شب چراغ روی تو روشن ولی

چشمی کنار پنجره ی انتظار کو؟

سایه جان

(خورشید)

گل ها اگر که

دو کلمه حرف حساب

سفرنامه شهرآفتاب

چگونه آقاگل را در نمایشگاه پیدا کنیم-2

چگونه آقاگل را در نمایشگاه پیدا کنیم؟

اولین شرط معلم بودن عاشق بودن است...

سپیدرود عشق بی پایان

ویکی پدیای فارسی

در صحنه انتخابات-1

تک بیت های بی مخاطب-دفتر مخاطبان