فولاد سرد هم باشی، زمانی که تقدیر تو را زیر دست پهلوانی داد مجبور به خم شدن خواهی بود!
قهرمانی و رکورد شکنی کیانوش رستمی در رقابت های وزنه برداری المپیک.
بروید طبل های شاداانه تان را از انباری خانه درآورید و بر آن بکوبید تا من نیز بروم به دنبال پرچمی نیکو! تا بر سر در خانه کوبیم!
یک: چون توکا وبلاگی بود که خیلی ساده می‌نوشت!
دو: چون نوشته‌های توکا دلنشین بود!
سه: چون توکا فردی مودب بود. و هرگز نوشته‌هایش از حد و مرز خارج نمی‌شد!
چهار: چون توکا یک نویسنده خوب بود!
پنج: چون توکا نویسنده‌ای اهل ادب بود!
شش: چون توکا یکی از باشخصیت‌ترین بلاگرهای بیان بود!
هفت: چون نوشتن بالاترین سطح تفکر هست! و عده‌ای مخالف تفکرند!
هشت: شاید هم دلیلی دردناکتر از این‌ها! چون توکا، خانم بود!
نه: چون توکا به معنای واقعی کلمه یک بلاگر بود!
ده:...
و نود و یک دلیل دیکر!
و هنوز نمیفهمم چقدر یک فرد باید وقیح باشد و چقدر ذات یک فرد باید کثیف باشد و چقدر ذهن مریضی داشته باشد که دست به همچین کاری بزند. و هنوز نمیفهمم چطور اسم چنین سامانه ای را هوشمند میگذارند! به نظر بنده نگارنده که جزء کودن ترین سامانه های طراحی شده است! (حتی کودن تر از سامانه گلستان!) و هنوز نمیفهمم چرا و چطور توکا فیلتر شد؟
توکا را از این پس در این آدرس بخوانید.
واقعا وبلاگ هر کسی مثل بچه اش می مونه. توکا جان امیدوارم به زودی حال بچه ت خوب خوب بشه.
در همین راستا بخوانید: #موقت از صبا - ما چرا مینویسیم... داستان یک حماقت بی پایان از هولدن - سکانس حماقت های بی پایان از سروش - به همین کوتاهی از کازیوه - و سکانس حماقت های بی پایان از یک مترسک
خوابیده ام و کافکا طور به او خیره شده ام! خودم را عنکبوتی می بینم که در تارهای این سیستم آموزشی اسیر شده! خدارا چه دیدید شاید روزی عنکبوتی در تار خود گیر افتاد!
س.ن:
من و جناب(شایدهم سرکار خانم) عنکبوت و مقاله جات همین الآن یهویی!
ساعت چهار صبح بامداد چهارشنبه بیست مرداد نود و پنج!
این هم عنکبوت جان از یک زوایه دیگر
اندازه یک کف دست بود! و تا برق رو روشن کردم نفهمیدم کجا رفت!
"محمد احمدی رتبه 1 علوم تجربی، دانشجوی سال چهارم مهندسی برق دانشگاه شریف"
به نقل از رسانه های دیداری و شنیداری
مهم این نیست که یکی از برق شریف انصراف داده برای رفتن به رشته تجربی!
مهم هم نیست که این یک نفر چقدر باهوش بوده و با استعداد!
مهم اینه که بعضیا نتیجه میگیرن فنی-مهندسی دیگه فایده‌ای نداره!
نه آقا! تو هیچ کشور توسعه‌یافته ای همچین سیستم آموزشی درب و داغونی وجود نداره!
طرف اینقدر وضع هدایت تحصیلیش خراب بوده که بعد از چهارسال درس خوندن و پر کردن جای یکی دیگه و استفاده از امکانات دولتی، تازه یادش افتاده رشته‌ش مناسبش نیست! تازه فهمیده که به ریاضی علاقه ای نداشته!
این اتفاق وخامت اوضاع آموزشی ایران رو نشون میده که سال به سال تحصیل‌کرده های بی‌سواد تحویل جامعه میده و افتخارم می‌کنه!
البته که همین باعث میشه تا فنی-مهندسی تو ایران فایده‌ای نداشته باشه!
چون قسمت بزرگی از کار فنی اینجا نیاز به تخصص دانشگاهی نداره ولی به مدرک چرا!
پس تعجبی نداره که این دانشجوی مهندسی احساس ناامنی شغلی کنه! وقتی یه آدم غیرمتخصص ولی صاحب مدرک میتونه جای اون رو تو صنعت ایران بگیره!
روی صحبت من هم با ایشون نیست. با خیلی از بچه های مهندسیه که دارن تغییر جهت میدن به سمت تجربی!
همین!
بخوانید پست مردی در آستانه چهل سالگی را از این بنده نگارنده در وبلاگ خانم میم؛ و اگر دوستش داشتید به آن رأی دهید.
ارادتمند.
آقاگل
18-5-95
