فارسی شکر است!

رمضان از شنیدنه این حرف‌های بی سروته و غریب و عجیب دیگر به کلی خود را باختِ و دوان‌دوان خود را به پشته در محبس رسان‌ده و بنایه ناله و فریاد و گریه را گذاشتُ به زودی جمعی در پشت در آمده و صدای نتراشیدِ و نخراشیدِای که صدای شیخ حسن شمر پیش آن لحنه نکیسا بود از همان پشت در بلند شد و گفت: “مادر فلان! چه دردت است حیغ و ویغ راه انداخته‌ای. مگر …ات را می‌کشند این چه علم شنگه‌ای است! اگر دست از این جهود بازیُ کولی گری برنداری وا می‌دارم بیایند پوزه بندت بزنند…!” رمضان با صدایی زار و نزار بنای التماسُ تضرع را گذاشته و می‌گفت: “آخر ای مسلمان‌ان گناه من چیست؟ اگر دزدم بدهید دستم را ببرند، اگر مقصرم چوبم بزنند، ناخن‌ام را بگیرند، گوشم را به دروازه بکوبند، چشم ام را در آورند، نعلم بکنند. چوب لای انگشتهایم بگذارند، شمع آجینم بکنند ولی آخر برای رضای خدا و پیغمیر مرا از این هولدونیُ از گیر این دیوانه‌ها و جنی‌ها خلاص کنید! به پیر، به پیغمبر عقل دارد از سرم می‌پرد. مرا با سه نفر شریکه گور کرده‌اید که یکی‌شان اصلا سرش را بخورد فرنگی است و آدم اگر به صورتش نگاه کند باید کفاره بدهد و مثل جغد بغ کرده آن کنار ایستادِ با چشم‌هایش می‌خواهد آدم را بخورد. دو تا دیگرشان هم که یک کلمه زبان آدم سرشان نمی‌شودُ هر دو جنی‌اند و نمی‌دانم اگر به سرشان بزندُ بگیرند من مادر مرده را خفه کنند کی جواب خدا را خواهد داد…؟”

"فارسی شکر است"

"محمد علی جمالزاده"

برگردان به زبانه امروزی: آقاگل ملت!

#هکسره

#تفاوت_"صدای(O)"_با_کلمه_ربط "رو(RO)"

#کاربرد_نیم_فاصله

بی عنوانی که ثابت می ماند

 

  مارال در این روزگار که ما بیش از هر چیز به امید و ایمان احتیاج داریم.  مگذار نا امیدی روزنی به اندازه‌ی سر سورنی در قلبت راه پیدا کند و از آنجا هجوم بیاورد...
امید را برای روزهای بد ساخته‌اند. چراغ را برای تاریکی!
انسان اگر با مشقت و درد و مصیبت رو برو نمی‌شد نه به چیزی ایمان می‌آورد، نه به آینده‌یی دل می‌بست.
 و نه از امید سلاحی می ساخت به پایداری کوه....

 

 

        "آتش بدون دود"

        "نادر ابراهیمی"

 

دریافت(آهنگ تیتراژ سریال آتش بدون دود!)

++این پست در تاریخ 4اردیبهشت ماه نوشته شده و حال مجدد بازنشر داده شده است! 

خدا خر را شناخت.... انسان ولی موجود عجیبی است!

حرف بسیار است اما فرق دارد حرف من!

حرفی ندارم، قابل تأمل بود. بشنوید. 

 

#سخنرانی 

#مصطفی_ملکیان

#تبعیض_و_روش_حکومت_امام_علی(ع)

#نامه_امام_به_عثمان_بن_حنیف

#نهج البلاغه

 

 

دریافت

راحت شدن آخرش خوبه یا بده؟

حاجی از درب وارد می‌شود، پیرهن مشکی به تن دارد. چشمانش کمی اشک آلود است.ولی زیاد هم غمگین به نظر نمی‌رسد. همسرش صبح امروز به رحمت خدا رفته، همسری که سال‌های پایانی خودش را با آلزایمر حاد(دمتون گرم. به آینده بیان امیدوار شدم. سه نفر تذکر دادید هاد غلطه^_^ و حاد درسته.) سپری کرد. و سه سال نیز در خانه سالمندان بود. در این چند سال حاجی چندین بار تصمیم به تجدید فراش گرفته که با مخالفت فرزندان روبرو شد.

لوکیشن، بعد از مجلس ختم، خانه حاجی با تنی چند از مردان فامیل، نامبرده نگارنده این سطور سینی چایی به دست وارد می شود.

پیرمرد وارد شده: سلام،خدا رحمتش کنه.

حاجی: ممنون،(ماچ) خدا رحمت کنه(ماچ) همه رفتگان رو،(ماچ) الحمدالله راحت شد!

بنده نگارنده این سطور در حال تعارف چایی به حاجی(لعنت به دهانی که بی موقع باز شود) :  ان‌شالله قسمت شما!

#سکوت_کامل!#هوا_بس_ناجوانمردانه_سرد_است!#یخ_زدیم!

#زمینا_دهان_باز_کن#فرو_رفتن_در_افق

مجدد بنده نگارنده: کی؟ من؟ بیام؟ چشم اومدم اومدم...! به سرعت اتاق را ترکیده و از کادر خارج می شود...

- نگاه پوکرفیسانه چندین پیرمرد و اطرافیان!:  :| :| :| :| :|

- روح مرحومه مغفوره: ^_^ (روحش شاد شده در واقع)

حتما بخوانید - با هم مهربان تر باشیم!

از دیروز که این بنده نگارنده این پست مورد نظر را نوشتم و دستم بر روی دکمه انتشار رفت! تا همین الآنی که در حال تایپ این سطور هستم الطاف برخی دوستان بسی شامل حالم شده و حرف‌هایی زده شدند که دوست داشتم ای کاش زده نمی‌شد! همین طور که دوست داشتم اصلا این ماجراها پیش نمی‌آمد! 

تمام حرف این بنده نگارنده که البته عذرخواهم که در پست قبل در نهایت خشونت زده شد! (و قدما هم گفته‌اند وسط دعوا حلوا خیرات نمی‌کنند! و گاهی نیازی به پاکیزه سخن گفتن نیست!)  این بود که بلاگستان را با کودکستان اشتباه نگیرید! اگر باور دارید که این دنیا تنها دو روز است. اگر باور دارید ارزش ناراحت کردن هم وطن‌هایتان(با هر طرز تفکری و هر سن و سالی!) را ندارد! پس با هم مهربان‌تر باشیم. راستش من خیلی از دوستانی که دیروز وبلاگشان را تعطیل کردند و رفتند را نمی‌شناختم.(و البته دو سه نفری را که می‌شناختم آنقدر برایم محترم بودند که به خاطرشان ناراحت شوم!) یا لااقل آشنایی چندانی با ایشان نداشتم!(حتی نمی‌دانستم اصل بحثشان چه بوده!) حرف دیروزم دغدغه چند ساله‌ی وبلاگ نویسی‌ام بود. چند سالی که با چشم دیدم دوستانی را که یک به یک رفتند. به خاطر همین بدرفتاری‌ها، و دوستانی که فیلتر شدند! باز به خاطر همین بدرفتاری‌ها! (و آخر کار هم مشخص نشد چرا!؟ و به چه دلیل؟) 

داستان دیروز  صرفا قطره‌ای بود که مقاومت سدی تماما بتونی را در هم شکست! شاید یکی از هزار مورد! حال اینکه به چند تن از دوستان برخورد، و اینکه بعضی نیز گمان بردند که در حمایت از آن‌ها این پست نوشته شده!(در حالی که تا قبل از این واقعه اصلا ایشان را ندیده بودم! و الله و اکبر از این اعتماد به نفس!) بحث دیگری است! در همان پست هم گفتم به دنبال مصداق یابی نباشید! به دنبال این نباشید که فلان وبلاگ که بود و فلانی کیست!  به جای این حرف‌ها و داستان‌ها و مارکوپلو بازی‌ها اصل مطلب را دریابید! و باز هم همین نکته را تکرار می‌کنم که : "برادران من! و خواهران من! به عنوان یک عضو کوچکی از این خوانواده بلاگستانی خواهش می کنم با هم مهربان باشید."

شاید بهتر باشد حالا که گندم دوچرخه سواری بلد نیست من سوار بر دوچرخه بلاگستان شوم! و با یک پرچمِ سفیدِ صلح، از تمامی وبلاگ‌هایتان رد شوم! و تا آنجا که اسلام اجازه دهد روی ماهتان رو ببوسم و دست‌هایتان را بفشارم و دعوت‌تان کنم تا جدای از سن و جنسیت و فرهنگ با هم مهربان‌تر باشیم، دشمنی نکنیم و کامنت‌های نامربوط و ناراحت کننده نگذاریم. 

با هم مهربان‌تر باشیم.

بازهم میل خودتان!

الفقیر الحقیر

آقاگل ملت

24-12-2016

ندیدی ماه تاب امشب چه زیباست...

+امان از این  تصنیف و صدای همایون‌جان شجریان امان...

+تک بیت‌های بی مخاطب رو که فراموش نکردید؟ به روز شد.

+عکس همین شب‌های پیش :)

بلاگران محترم! لطفا آدم باشید! لطفا!

حاشیه:

نامبرده نگارنده این سطور از فضای مزخرف این روزهای بلاگستان به تنگ آمده و بعنوان یکی از پیران بلاگستان و به سان پدربزرگان اعصاب ندارد! آنچنانکه دارد محسن نامجو گوش می‌کند و هر کدام از بلاگران را که در نزدیکی خود ببیند دلش می‌خواهد عصا به ساق پایش خورد کند! باشد که عاقل شود و مثل بچه آدم بنشینند یک گوشه‌ای!

نکته دیگر اینکه روی سخنم با عده خاصی است! پس به خودتان نگیرید! لطفا! دنبال مصداق یابی هم نباشید! این یک دغدقه شاید دو ساله است!

متن:

بیایید بنشینید می‌خواهم نصیحتتان کنم! دو کلمه حرف حساب دارم برای زدن! بیایید ببینم چه مرگتان است که مثل سگ و گربه افتاده‌اید به جان هم؟(البته ببخشید به حیوانات جسارت کردم!) این بچه بازی‌ها چیست؟ مزخرفیجاتی از بعضی‌هاتان این چند وقته دیده‌ام و خوانده‌ام! و کامنت‌هایی دریافتیده‌ام که اعصاب برایم نگذاشته‌اید! خب آقای ایکس یا خانم وای! به شما چه ربطی دارد که فلانی چه می‌گوید و چه می‌نویسد که تهدیدش می‌کنید که فیلترت می‌کنم! و فلان می‌کنم و بهمان کار را می‌کنم!؟ و اگر جرئت داری زنگ آخر بایست دم در تا حالیت کنم! به هم توهین می‌کنید که چه؟واقعا اینجا را با کودکستانتان اشتباه گرفته‌اید؟ بیایم گوش هایتان را بکشم؟ آن سیم ضبط صوت را بردارم بیایم سیاه و کبودتان کنم؟ 

مثل چه افتاده‌اید به جان یکدیگر!! آنهم در بلاگستانی که شعارش رسانه متخصصان و اهل قلم است! شما اهل قلمید!؟ اف بر شما باد! اهل قلمید و نمی‌توانید یک به ظاهر تفکر مخالف خودتان را تحمل کنید؟(دقیقا به ظاهر!) اصلا گیریم که نتوانید! مگر اسلحه گذاشته‌اند زیر شقیقه‌تان که باید حتما فلان وبلاگ را بخوانید و دنبال کنید؟ اصلا گیریم که اسلحه هم گذاشته‌اند و مجبورید که فلان وبلاگ را هر روز هفته بخوانید!!! دیگر توهین کردن و تهدید کردنتان چیست؟؟؟ چی را می‌خواهید اثبات کنید؟ به شخصه فقط می‌توانم به یک مورد فکر کنم! اینکه می‌خواهید اثبات کنید که مریضید! بیمارید! و محبورید برای رفع این بیماری دست به همچین کارهایی بزنید! خب، حالا که مشخص شد دلیلش چیست روش درمان هم برایتان دارم! بیایید یک وبلاگ ایجاد می‌کنیم هر هشت ساعت یک بار هم یک پست می‌گذاریم بروید آنجا عقده‌هایتان را خالی کنید! حداقل هم بیماری شما درمان می‌شود هم ما جماعت بلاگر از دستتان خلاص می‌شویم! و یک نفس راحت می‌کشیم!

 این هم وبلاگ مورد نظرتان!

خواهشمندم زین پس به جای اینکه چندین وبلاگ را برای درمان دردهایتان بخوانید و کامنت بگذارید این وبلاگ را چندین بار بخوانید! 

همین! سخن دیگری ندارم! فقط لطفا آدم باشید! 

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا...

+نظرات رو بعد تایید میکنم! اینجوری بهتره!