در وصف کلمه خوابگاه و دانشجویان خوابگاهی:
دیریینه شناسان ریشه این کلمه را از ترکیب دو واژه "خواب" و "گاه" دانسته اند و آنرا جایی گفته اند که گاه در آن خفتندی. و از آنچه که در کتب تاریخی برآید در گذشته کاروان سراهایی بود در دیار جابلغا که آنرا خوابگه گفتند و مشهور است که پادشاهان و دیپلمات های ولایت جابلسا در مذاکرات هسته ای در آن جا منزل کردی و گاه میخوابیدندی و از همین روی آنرا خوابگه می نامیدند.
و آنگونه که از کتاب دایرة المعارف دانشجویی برمی آید خوابگاه جایی است میان زمین و هوا و دور از دسترس موجودات زنده! که بصورت عموما و خصوصا اداره گردد. و گفته اند اگر بخواهید شبی در آنجا منزل کنید پول های گزاف از شما گیرند، و چون گاه به خواب روید کابوس ها به سراغتان درآیند! و از همین روست که آنرا خوابگاه گویند! دگر گفته ها و شنیده ها حاکی از آن است که خوابگاه اتاقک هایی است نمور با ابعاد 3*4 و سقف ها و دیوارهایی کاغذی! آنگونه که هیچ صوتی در اتاقک ها مخفی نماند ( مع الوصف مثال نقضی است برای ضرب المثل چهار دیواری اختیاری است!- توضیح از بنده نگارنده.) و گفته اند در هر اتاقک 5تا 8 نفر ساکن اند! ( قطعا تنها می توان ساکن بود وگرنه که هر حرکتی موجب فرو رفتن شست پای شما در دماغ فرد روبرویی می شود!- توضیح از بنده کمترین.)
باری، در همان کتاب به موجودات غریبه ای نیز اشاره شده است که شباهت بسیاری به زامب ها داشته و در این خوابگاه ها می زیند! ( عموما و خصوصا مگر می شود در خوابگاه زنده ماند! توضیح از بنده نگارنده.) من باب این موجودات، چنانچه از شواهد و قرائن برآید دارای یک سر و دو گوش و بدنی نحیف و لاغر اندام اند، چهره ای مظلوم دارند و غذایشان تخم مرغ است و گاه سیب زمینی! و آنان را دانشجویان خوابگاهی نامند.
بیت:
چیست دانشجو بجز راز بقای تخم مرغ
در دلش هرگز نگیرد عشق جای تخم مرغ
همچو خورشیدی میان ابر پنهان گشته است
زرده در لای سفیده در ورای تخم مرغ
و آنگونه که از شواهد بر می آید این بخت برگشتگان همان هایی اند که از ولایت های شرقیه و غربیه قصد ز گهواره تا گور دانش بجوییدن کرده اند! از دگر ویژگی های این موجودات عجیب الخلقه این است که شب ها را بی هیچ علتی به بیداری گذرانند و روزها را نیز در محضر اساتید سپری کنند! از این رو شایع است که آنان را نه خواب است و نه خوراک! و این نحیفی نیز از همان روست. و گفته اند اوهامات بسیار بینند! این بنده نگارنده چند مدتی را در آنجا گذرانیده و خود به شخصه با این موجودات مواجه شده ام.
بار اول موجودی را دیدم در هم شکسته با صورتی چروکیده و موهاییی مشوش چنانچه بیم آن می رفت با بادی فرو ریزد که در گوشه ای لم داده اشک از چشمانش سرازیر بود واین شعر همی خواند:
به خوابگاه بنگرم تنها تو بینم
به سلف ها بنگرم تنها تو بینم
به هرجا بنگرم بالا و پایین
نشان از قامت رعنا تو بینم!
و اینچنین دانستم که وی همان دانشجوی خوابگاهی است و تو در بیت فوق قطعا چیزی جز ملک الموت نمی تواند باشد!
.gif)
عکس خوابگاه کاشان.(متاسفانه عکس ها قابل انتشار نبود!:دی)
