زمستان است....

خنده دار است در دل کویر کرمان از زمستان سخن گفتن!!!!

با این حال زمستان است....

کسی سر بر نیارد گرد پاسخ گفتن....

به یاد استاد....

کلمات در درونم قفل شده است،نمی دانم چه بگویم یا چه بنویسم.

ضایعه دردناک تر از این است که با کلامی گفته شود.

"دکتر رفت."

آری، دکتر مرتضی سهرابی بزرگ مرد مهندسی شیمی ایران دیگر در میان ما نیست.

خدایش بیامرزاد....

.......

شکر خدا هنوز زنده ام!!!!

اهواز بیمار است...

این ترم درسی دارم به نام آلودگی هوا، از قضا امروز بحث کشیده شد به سمت آب و هوای این روزهای اهواز که اصلا حال و روز خوبی ندارد.

نظریه های متفاوتی مطرح شد، یکی از حور العظیم گفت و دیگری از بیابان های عربستان. از دجله و فرات و سد کرخه هم سخن به میان اومد. و از همه جالب تر نظریه یکی از برادران بود که می گفت پروژه هارپ ممکنه در این مسئله دخیل باشه و البته سندیاتی هم ارائه داد در این رابطه (مثل سرخی هوا، مرگ دلفین ها در خلیج فارس، وجود امواج رادیواکتیو در محل و...).

باری، اینکه چه چیز موجب بوجود اومدن این وضعیت در اهواز شده شاید در درجه اول برای مردم این شهر زیاد اهمیت نداشته باشه. مهم برای مردم گوشه چشم مسئولین امر هست و دیگر هیچ.

و نکته ای که بسیار حائز اهمیت هست آگاهی دادن به مردمه. طبیعتا این حق مردم هست که بدونن چی دارد بر سرشون میاد. لا اقل به مردم دروغ نگوئید، مثلا اگر آلودگی بیش از پنجاه برابر حد مجاز هست نگوئید ده برابر!!!! نگوئید دمای هوا زیر چهل درجه هست(در حالی که رنگ قرمز دماسنج خونه رو عدد پنجاه و هشت وایساده!).

خواهشا مردم را آدم بپندارید!!! و صاحب عقل و درک و منطق!!!

یک داستان پیچ دار

آورده اند که در زمان های قدیم چهار برادر بودند: همه کس، یک کسی، هر کسی و کوچکترینشان هیچ کسی.

از قضا کار مهمی برای این چهار برادر پیش بیامدکار و همه مطمئن بودند که یک کسی این کار را به انجام می رساند، هرکسی می توانست این کار را بکند ولی هیچ کس این کار را نکرد. یک کسی عصبانی شد چرا که این کار کار همه کس بود اما هیچ کس متوجه نبود که همه کس این کار را نخواهد کرد.

سرانجام داستان هم این طور شد که هرکسی، یک کسی را سرزنش کرد که چرا هیچ کس کاری را نکرد که همه کس می توانست انجام بدهد!!؟

س.ن: هر کدام از ما جزو یکی از این چهار برادریم...

سر خط خبرها....

امروز سر خط خبر های خبرگذاری هارو و همچنین صدا و سیمای عزیز رو دنبال می کردم، اکثر خبرها از بدبختی و قتل و غارت در دگر کشورهای دنیا حکایت می کرد و در مقابل خبرهای داخلی پر بود از افتتاح و فتح و فتوح مسئولین و کلی خبر خوب!!!!

در کل هنگیدم....

س.ن: روانشناسا معتقدند خوشبختی امریست نسبی و مقایسه ای.

مثلا اگر شما با پانصد تومن حقوق در جایی زندگی کنی که اکثر مردم حقوق شون زیر دویست تومن هست شما خوشبختید اما اگر حقوق اکثریت شش صد تومن بود؟؟؟؟

نکته اینجاست که وقتتی نمیتونی خودت رو بالا بکشی بقیه رو خراب کن!!!! 

در بیم و امید....

بین بیم و امید که معلق می شی دیگه از همه جا می بری، دیگه هیچ کسی نیست که بفهمه تو رو که بتونه کمکت باشه، کنارت باشه.

اون موقع است که دوباره سرت از زمین میره سمت آسمون.

فرقی نمیکنه اعتقاداتت چقدر باشه، روش ان فکر باشی یا نباشی. متدین باشی یا ننباشی، خدارو قبول داشته باشی یا نداشته باشی.

سرت ناخوداگاه میره سمت آسمون، یچیزی از درونت میجوشه.

اون موقع است که فقط اون رو میفهمی.

و تنها اون موقع است که قطب نمای دلت تنظیمه....

من یک روشن فکر انقلابی جامعه گریزم!

من یک انقلابیم

من یک ایرانی هستم یک مسلمان شیعه، من یک انقلابی هستم من صاحب پدری هستم که صادقانه درراه انقلاب ایثار کرد من می‌خواهم مدافع انقلاب و آرمان‌های انقلاب باشم می‌خواهم مدافع تلاش‌های میلیون‌ها ایرانی باشم می‌خواهم مدافع آرمان‌های حسین باشم می‌خواهم قدردان تلاش‌های پدرم باشم؛ اما نمی‌توانم چشمانم را ببندم و نبینم زشتی‌ها و پلشتی‌ها را. مسئولین باید بدانند که دولت و حکومت برای مردم لیلا برای مجنون نیست. من نمی‌توانم اختلاس‌های چند میلیارد تومانی را نبینم. من نمی‌توانم خیانت مدعیان را نبینم. من نمی‌توانم اشک مادری را به خاطر گرسنگی فرزندش ببینم و بگذرم. من نمی‌خواهم سروری بیگانه را ببینم و من نمی...

.