خوش تر از نقش توأم نیست در آیینه ی چشم...

بوی پیراهن خونین کسی می آید...

این خبر را برسانید به کنعانی ها!

فانوس اشک هاتان را روشن کنید، ماه غریبی شهید نینواست!

+کاش این چند وقت رو بیشتر به فکر بگذرونیم....

سر ما همیشه دعواست

"سر ما همیشه دعواست. سر ما آدم‌های معمولیِ مهربان، که یاد گرفته‌ایم محبت کنیم بی‌منت، رفیق باشیم بی‌توقع و مونس باشیم بی‌دلیل. سرِ ما که احساسمان را فریاد می‌زنیم، دوست داشتنمان را نشان می‌دهیم و بدی‌ها را با اولین لبخند، دور می‌ریزیم. ما که می‌توانیم هزار بار ببخشیم، هزار و یک بار دل ببندیم و در تمام ابد و یک روز بودنمان، جوری بگوییم  "جانم" که انگار صبح روز نخستین است. 

سر ما همیشه دعواست. سر ما و همه آدم‌های مثل ما. چه کسی است که نخواهد دلبری داشته باشد با وفا، رفیقی، دوست داشتنی و گوشی برای همیشه امن و شنوا؟ چه کسی است که یاد ما، لپش را گل نیندازد و خیال ما، خاطرش را آشفته نسازد؟ ما رد خواهیم انداخت به همه روزهای بعد از این شما. به همه ثانیه‌هایی که بی ما سر می‌کنید. به همه خیابان‌ها، شهر‌ها. هر کجا که بروید، ما پیش‌تر از شما آنجاییم. چرا که ما محبتی هستیم که دیگر تجربه‌اش نخواهید کرد. 

سر ما همیشه دعواست. گرچه راز کوچکی وجود دارد. اسمش را چه بگذاریم؟ نمی‌دانم. ولی از شما می‌خواهم برای یک لحظه هم که شده، فامیل‌ها، دوست‌ها، هم کلاسی‌ها یا حتا معشوق‌های گذشته خود را بخاطر بیاورید. ببینید مهربان ترین‌ها، عزیز تر بوده‌اند یا بی رحم ترین‌ها. با وفاها ارزش بیشتری داشته‌اند یا آن‌ها که محل‌تان نمی‌داده اند. صبورها بیشتر به چشم تان آمده‌اند یا پاچه ورمالیده‌ها. ترازو را برای شما به جا می‌گذارم. توی خلوت خودتان، روی هر کدام وزنه ای بگذارید. یادتان باشد که سرِ ما همیشه دعواست. سر نخواستن مان. چرا که ما نمی‌توانیم جور دیگری باشیم!"

به یاد روز اول دانشگاه :)

میگه فردا روز اولی هست که قراره برم سر کلاس. خیلی ذوق زده است. فکر میکنه خبریه واقعا:دی

کلی سر به سرش گذاشتم. و کلی خندیدیم. 

امیدوارم سال تحصیلی خوبی پیش رو داشته باشه و روزگار بر وفق مرادش بچرخه. بخصوص که ترم یک دانشگاه مهم ترین ترم دانشگاه هست. ترمی که زیاد بر وفق مراد من نبود.

این دو هفته قسمت مالکیت معنوی وبلاگم پر بود از این دو  پستی که پارسال همین موقع ها نوشته بودم من باب دانشجوهای ترم صفری.

 الآن دیدمشون. و حس کردم خالی از لطف نیست اگر لینکش رو بگذارم تا یکبار دیگه بخونیدشون.  

لبتون خندون. 

دلتون شاد.

در باب دانش جوی ترم صفری

افسانه ترم صفری که عاشق شد

(در مورد مصاحبه اگر عمری باقی بود فردا شب می نویسم.)

بزرگداشت مولانا جلال الدین

در آدمی عشقی و دردی و طلبی و خارخاری و تقاضایی هست که اگر صد هزار عالم، ملک او شود. او نیاساید و آرام نیابد . این خلق به تفصیل در هر پیشه‌ای حرفتی، صنعتی و منصبی و تحصیل نجوم و طب و غیر ذلک می‌کنند و هیچ آرام نمی‌گیرند، زیرا آنچه مقصود است بدست نیامده است.
 آخر، معشوق را " دلارام " می‌گویند. یعنی که دل به وی آرام گیرد. پس به غیر، چون آرام و قرار گیرد؟ این جمله خوشی‌ها و مقصود‌ها چون نردبانی است. و چون پله‌های نردبان جای اقامت و "باش" نیست، از بهر گذشتن است. خنک او را که زودتر بیدار و واقع گردد تا راه دراز، بر او کوتاه شود، و در این پایه‌های نردبان، عمر خود را ضایع نکند...

 "فیه ما فیه"

"مولانا جلال الدین بلخی"

+پیشنهاد ویژه

دریافت
مدت زمان: 6 دقیقه 45 ثانیه 

اپرای عروسکی مولانا

دعوت به مصاحبه

برای یک مصاحبه دعوت شدم و هرکسی این چند روز پیشنهادی بهم داده! یکی میگه برو بشین توضیح المسائل رو بخون. یکی میگه برو بشین روانشناسی محیط کار بخون. یکی میگه برو اطلاعات سیاسیت رو قوی کن، از ولایت فقیه تا وزیر دوره خاتمی تا نقدت به جریان اصولگرا و اصلاح طلب. خلاصه که هر کسی پیشنهادی ارائه داده!

ولی این وسط من دلم نمی‌خواد کاری کنم. دلم نمی‌خواد مورد خاصی رو بخونم. یا سعی کنم اطلاعات خاصی رو به زور بچپونم توی مغز خودم! 

مصاحبه کاری، چه با معیارهای سنجش غلط چه با معیار های درست، برای شناخت آدمی هست که من آقاگل هم اکنون هستم و در آینده هم تقریبا خواهم بود. نه آدمی که با چند ساعت مطالعه بخواد خودش رو به زور به مجموعه مورد نظر قالب کنه! 

نتیجه هم نمیتونم بگم برام مهم نیست. ولی من اینم که هستم!

+در این مورد خوشحال می‌شم نظرتون رو بدونم.

هفته دفاع مقدس...

رفته بودیم شبی سمت حرم یادت هست‌
خواستم مثل کبوتر بپرم یادت هست‌
توی این عکس به جا مانده عصا دستم نیست‌
پیش از آن حادثه پای دگرم یادت هست‌
رنگ و رو رفته‌‌ترین تاقچه خانه‌مان‌
مهر و تسبیح وکتاب پدرم یادت هست‌
خانه کوچکمان کاهگلی بود، جنون‌
در همان خانه شبی زد به سرم یادت هست‌
قصدکردم که بگیرم نفس دشمن را
و جگرگاه ستم را بدرم یادت هست‌
خواهر کوچک من تند قدم بر می‌داشت‌
گریه می‌کرد که او را ببرم یادت هست‌
گریه می‌کرد در آن لحظه عروسک می‌‌خواست‌
قول دادم که برایش بخرم، یادت هست‌
راستی شاعر همسنگرمان اسمش بود...
اسم او رفته چه حیف از نظرم یادت هست‌
شعرهایش همه از جنس کبوتر، باران‌
دیرگاهی است از او بی‌خبرم یادت هست‌
آن شب شوم، شب مرده، شب دردانگیز 
آن شب شوم که خون شد جگرم یادت هست‌
توی اروند، در آن نیمه شب با قایق‌
چارده ساله علی،‌ همسفرم یادت هست‌
ناله‌ای کرد و به یک باره به اروند افتاد
بعد از آن واقعه خم شد کمرم یادت هست‌
سرخ شد چهره اروند و تلاطم می‌کرد
جستجوهای غم‌انگیز ترم یادت هست‌
مادرش تا کمر کوچه به دنبالم بود
بسته‌ای داد برایش ببرم یادت هست‌
بعد یک ماه، همان کوچه، همان مادر بود
ضجه‌های پسرم، هی پسرم یادت هست‌
چادره سال از آن حادثه‌ها می‌گذرد
چارده سال! چه آمد به سرم یادت هست‌
توی این صفحه به این عکس کمی دقت کن‌
توی صف از همه دنبال ترم یادت هست‌
لحظه‌ای بود که از دسته جدا افتادم‌
لحظه‌ای بعد که بی‌بال و پرم یادت هست‌
اتفاقی که مرا خانه‌نشین کرد افتاد
و نشد مثل کبوتر بپرم یادت هست‌

 

"خدابخش صفا دل"

 

 

 

 

تنهایی...

تنهایی

مهربانم کرده است

شبیه سربازی

که از برجک دیده بانی

برای تک تیرانداز

آن سوی مرز

دست تکان می دهد...

حامد ابراهیم‌پور

ثروت کاغذی

در پی این پست پاموک گرامی، و طراحی یک بازی یا بهتره بگیم یک حرکت قشنگ. قول داده بودم در این حرکتش شریک باشم. که البته هر بار نشد که بشه. (از سفر گرفته تا پریدن ویندوز لبتاب جان همایونی!) ولی امروز که رفتم تا یک کتاب از کتابخونه‌ام بردارم یاد اون پست افتادم. و نتیجه اینی شد که در ادامه پست می‌بینید. البته عذرخواهی می‌کنم به خاطر کیفیت بد تصاویر. گوشیم زیاد کیفیت بالایی نداره. 

و اما:

این یک نمای کلی از کتابخونه بنده است، و این از یک زاویه دیگه. طراحی کتابخونه هم کار دائی جان بوده که کمال تشکر رو ازش دارم، هم به خاطر کتابخونه و هم چنتایی از کتاب‌ها که هدیه ایشون به بنده نگارنده ست.

قفسه اول:

مثنوی مولانا، دیوان حافظ، گلستان و بوستان شیخنا سعدی، دو بیتی‌های باباطاهر عزیز، غزلیات شمس و گزیده اشعار نیما که خب نیازی به توضیح هم ندارند. صبا تا نیما یک کتاب سه جلدی که پیشنهاد می‌کنم اگر دوست دارید به مطالعه ادبیات بپردازید حتما این سه جلد رو مطالعه کنید. البته این کتاب فعلا متعلق به بنده نیست و از دائی جان هست دو جلد دیگرش هم دست ایشونه فعلا! اون جلد سورمه‌ای هم اشعاری است از مولوی با نام فطرت به انتخاب استاد معینی کرمانشاهی. 

قفسه دوم:

این ردیف مختص کتاب های طنز و چندین کتاب شعر دیگه است. کتاب طنز2 (مجموعه مقالات طنز) در حلقه رندان (مجموعه شعر طنز)، التفاضیل فریدون توللی (نظیره نویسی های توللی که در روزنامه چاپ می شده، فوق العاده است.)، صفحه آخر شهرام شکیبا (نوشته های طنز شکیبا در روزنامه سال 88)، ملخ های حاصل خیز و ماکو تا اونا شیم اکبر اکسیر(شعر طنز فرا نو)، خنده های امپراتور از هم استانی و هم رشته‌ای رضا احسان پور، کتاب‌های استاد عزیز ابوالفضل زرویی نصرآباد (غلاغه به خونه اش نرسید-افسانه های امروزی، حدیث قند-مجموعه مقالات، اصل مطلب-مجموعه شعر، خاطرات حسنعلی خان مصتوفی) که البته دو موردش اینجا نیست و به امانت دست دوستان هست. کتاب شعرها: محمد علی بهمنی، منصور حلاج، سید حسن حسینی، علیرضا فولادی (مجموعه شعر سه گانی، از اساتید خوب دانشگاه کاشان هستند و مبدع شعر سه گانی)، فاضل جان نظری، عرفان حافظ( سخنرانی شهید مطهری در رابطه باحافظ) مجموعه شعر احمد شاملو و دست آخر یک کتاب از کتابخونه شهرستان اشعاری از تی اس الیوت

قفسه سوم

ادامه همان کتاب شعرها هستند: اشعار سهراب سپهری، دیوان پروین، یک عدد حافظ و بوستان دیگر، مجموعه شعر زنده یاد عمران صلاحی و مجموعه شعر فاضل نظری، درسینه‌ام نهنگی می‌تپد عرفان نظر آهاری، و دست آخر یک دیوان حافظ دیگر که از پدر بزرگ مرحوم بوده و به بنده نگارنده به ارث رسیده است.

قفسه چهارم:

این ردیف اختصاص داره به کتاب‌های رمان و داستان ایرانی، داستان های مثنوی به انتخاب آقای جمالزاده ، کتاب های آقای نادر ابراهیمی (برجاده های آبی سرخ - سه جلد، تضادهای درونی، مکان های عمومی، رونوشت بدون اصل، فردا شکل امروز نیست، تکثیر تأسف برانگیز پدربزرگ) ، سمفونی مردگان و دریاروندگان جزیره آبی‌تر عباس معروفی، گذشت زمانه و چشمهایش بزرگ علوی، تاریخ بیهقی، من پیر نیستم پیچیده به بالای خود تاکم! محمدرضا صفدری، برادران جمالزاده احمد اخوت، یکی بود یکی نبود جمالزاده، پلو خورشت هوشنگ مرادی کرمانی، قصه هایی از فیه ما فیه مولوی و قصه هایی از هشت بهشت امیر خسرو دهلوی. 

قفسه پنجم:

کتاب های رمان و داستان خارجی همه در این ردیف هستند: اون کتاب اول که جلد مشخصی نداره و صحافی شده یک چاپ قدیمی از کتاب بی نوایان هست.(جزء همان کتاب هایی که از دائی هدیه گرفتم.)، سور بُز ماریو بارگاس یوسا، چنین گفت زرتشت فردریش نیچه، امپراتوری خورشید جی.جی بلارد، سفر درونی رومان رولان، تهوع ژان پل سارتر، دهکده پریان لویی پولز، پیرمرد و دریا ارنست همینگوی، دختری از پرو ماریو بارگاس یوسا، 1984 جورج اورول (اینکه چرا دو جلد ازش هست! یک جلدش رو برادرم از کسی امانت گرفته بود که بخونه. یک جلد از خودم هست.) دختر کشیش از جورج اورول

قفسه ششم:

ادامه کتاب ها و رمان های خارجی است، کتاب اول جزیره ای در آتش هست از ژول ورن، کتاب قلعه مرموز و و مالک دنیارو هم می‌توانید ببینید از همین نویسنده، پندار ریچارد باخ، نان سال های جوانی هاینریش بل ، دو جلد شازده کوچولو! (هدیه گرفتم! هر دو رو) دو جلد بازگشت شازده کوچولو! ، صحبت شیطان مجموعه داستان ترسناک آلفرد هیچکاک، دیوانه وار کریستین بوبن، عشق موریسون، خداحافظ گاری کوپر رومان گاری، چند نمایشنامه از امانوئل اشمیت ، آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز، خانه عنکبوت آلن فریدمن،چندتا کتاب رمانی که مال برادران گرامی هست. گوسفندی که گرگ شد عزیز نسین، و چند کتاب از شل سیلور استاین. 

قفسه هفتم و هشتم و نهم:

کتاب های این ردیف ها اغلب کتاب های درسی بنده و برادران گرامی است. در کل بخش متفرقه کتابخانه را شامل می‌شوند.

تمام.

کتاب هامم مثل خودم ساده هستند. ولی مهم اینه که تک تکشون رو دوست دارم. بعضی‌هاشون رو بیشتر از دو سه بار مطالعه کردم و بعضی‌هاشونم تا حالا مطالعه نشدند و در نوبت خوانده شدنند. با بعضی‌هاشون یک دنیا خاطره برام زنده میشه. خاطرات کسایی که رفتند و عمرشون رو داده‌اند به شما. و با بعضی‌هاشون یاد ایام دانشگاه می‌افتم و لبخند می‌زنم. بعضی‌هاشون هم عمرشون از من نگارنده بیشتره و خاطره سه نسل رو در خودش داره. بعضی‌هام جدیدند و تازه از تنور در آمده. شاید مال دو ماه پیش. 

شما هم از کتابخونه هاتون بنویسید.